Od 2 stycznia 1935 roku przy Heiligegeiststr. 5 (dzisiaj Św. Ducha 2a) wynajęto na „Dom Polski” skromniejszy lokal niż ten przy Augustaplatz 1 (dzisiaj Pl. Lotników 3a, 3b). W tym miejscu znalazły również „swój kąt” wszystkie lokalne polskie organizacje i towarzystwa.
Przez kolejne lata zajęcia w szkółce prowadził Aleksander Omieczyński.
Do szkoły chodziło coraz mniej polskich dzieci, nauczyciel starał się więc zachęcić je do nauki poprzez uatrakcyjnienie lekcji, między innymi sprowadził projektor, na którym wyświetlał swoim uczennicom i uczniom filmy o Polsce. Prowadził też kurs języka ojczystego dla dzieci polskich robotników, założył gromadę zuchów o nazwie „Wiewiórki” i opiekował się szczecińskimi harcerzami drużyny „Gryf”. Był również dyrygentem chóru „Chopin”. Szkółka obejmowała znaczny procent dzieci tych mieszkańców Szczecina, którzy nadal czuli się Polakami i w bardzo trudnej rzeczywistości potwierdzali to swoją postawą.