26 października 1406 w Lund (wówczas Dania, dziś Szwecja) poślubił królewnę angielską Filipę z dynastii Lancasterów. Jego wybranka była najmłodszą córką króla Anglii Henryka IV. Małżeństwo nie było zgodne. Kłótnie wywoływała bezpłodność żony (XV-wieczna kronika szwedzka), choć starsza literatura przedmiotu wspomina o zmarłych w młodości synach królewskich (Tomasz Kantzow, A, Hiltebrand, J. Micraelius). W 1429 Filippa zamieszkała w klasztorze Brygidek w Vadstenie, gdzie zmarła 5 stycznia 1430 i następnego dnia została pochowana. W kościele klasztornym zachowała się jej płyta nagrobna. Małżeństwo to pozostało bezdzietne. Po śmierci żony królowej Filippy król wdał się w romans z Cecylią, pokojówką (?) zmarłej królowej, co mocno wzburzyło jego poddanych. Jak większość służek królowej Cecylia nie była zwykłą wiejską dziewczyną. Jak usłyszałem w miejscowym barze pochodziła z rodziny szlacheckiej Bayerów której najznamienitsi przedstawiciele zostali pochowani w kaplicy grobowej na cmentarzu przy kościele Św Gertrudy. Tam też w tajemnicy przed wszystkimi król pochował swą ukochaną Cecylię. Fakt ten mimo iż mocno naciągany jest najważniejszą informacją w całym tym tekście drogi keszerze. Bo tam skarb twój gdzie ukochana twoja. Eryk z Cecylią mieszkali razem podczas pobytu na Gotlandii, a później także w Darłowie. Prawdopodobnie po 1439 zawarli małżeństwo morganatyczne. Według gdańskiego kronikarza Kaspra Schütza – Eryk miał syna Eryka (juniora), który zmarł w dzieciństwie. Współczesna genealogia sugeruje, że potomek pochodził ze związku z Cecylią.