Skrzynki z serii RS Pólmaraton Dabrowski maja za zadanie pokazanie przebiegu 15 Polmaratonu Dabrowskiego a przy okazji pokazuje ciekawe miejsca gdzie kiedys cos sie znajdowało , nie sa to dokladnie te miejsca jednak ich okolice pozostałosci czesto widac z miejsca posadowienia kesza. nie sa to skrzynki wysokich lotów po prostu pojemnik z logbookiem, jest miejsce na kreta badz jakis fant gdyby ktos chciał.
HUTA BANKOWA - to zakład przemysłu hutniczego o ponad 160-letniej tradycji polskiej metalurgii.
Powstanie jej datuje się na lata 1834-1839.
Nazwa huty pochodzi od Banku Polskiego, który jako główny wierzyciel przemysłu rządowego, w roku 1833 podjął decyzję o lokalizacji tego zakładu na terenie Dąbrowy. W rym czasie pracami przygotowawczymi do właściwej budowy, kierował zastępca inspektora Okręgu Zachodniego, Gustaw Baunerow. Równocześnie z pracami przygotowawczymi na terenia placu budowy, trwały prace konstruktorskie nad projektem zabudowań pod czujnym okiem inżyniera górniczego Fryderyka Krumpel.
W sytuacji gdy cynk przestał odgrywać główną rolę, postanowiono zająć się produkcją żelaza. W 1834 roku przystąpiono do pierwszych prac budowlanych nowoczesnej huty żelaza. Założenia to: 6 wielkich pieców na koks, gisernia (odlewnia), 6 pieców refeineris, pudlingarnia składająca się z 18 pieców, 4 piece szwajsowe, walcownia, młotownia, warsztaty mechaniczne, koksownia, oraz magazyny gotowych wyrobów. Całość planu była oparta o opracowanie Fryderyka Lempego, Radcę Górniczego na podstawie materiałów Stanisława Staszica.
Całością prac budowlanych kierował inżynier Jan Strahler, któremu pomagał Aleksander Watson, z pochodzenia Anglik. Plac budowy huty znajdował się na terenach dwóch funkcjonujących kopalń węgla, "Reden" i "Ksawery". Maszyny do wyposażenia huty sprowadzono z zagranicy, ale cześć wykonano w znanych zakładach Piotra Steinkellera w Żarkach, Fabryce Maszyn na Solcu w Warszawie, Odlewni w Sławkowie, Huty w Blachowni, Odlewniach Wielkopiecowych w Porębie i Ciszówce oraz w Hucie Rządowej w Pankach. Pierwszy piec do prażenia rudy ruszył wiosną 1834 roku, a pierwsze gotowe elementy z warsztatu mechanicznego opuściły zakład jesienią tego roku.
Pierwszym dyrektorem huty został Francuz, Feliks VERDIE.