Młyńskie kamienie wraz z pobliskimi wyrobiskami są jedynymi pozostałościami po dawnej kopalni i przetwórni gipsu, działającej na przełomie XIX i XX w. na terenach obecnej osady leśnictwa Bobrek (średniowieczny folwark Nowopole). W kopalni wydobywano metodą odkrywkową siarczan wapnia z występujących tutaj pokładów. Gips w pierwotnej formie krystalicznych tafli prażono i mielono w młynie usytuowanym w pobliżu leśniczówki. Używano do tego właśnie tych ważących ok. 1,5 tony kamiennych obiektów. Wprowadzano je w ruch za pomocą maszyny parowej zwanej lokomobilą. Uzyskany produkt transportowano furmankami do Łęku obok Gromca, następnie galarami spławiano w głąb kraju. Inicjatorką przemysłowego przedsięwzięcia była księżna Maria Ogińska, dziedziczka bobreckiego klucza (majątku).
Eksploatacja złoża trwała zaledwie kilka lat. Młyńskie kamienie obecnie stanowią ciekawą atrakcję turystyczną.