Ośno Lubuskie jest jednym z najstarszych miast północno zachodniej części województwa lubuskiego. Położone wśród wzgórz morenowych Wysoczyzny Lubuskiej, nad Jeziorem Reczynek i wijącą się meandrami rzeką Łęczą łączącą się na północy z wodami Warty. Południowo zachodnie rejony miasta opasuje błękitna wstęga rynnowych, polodowcowych jezior położonych wśród lasów, których zwarte kompleksy rozciągają się po zachodniej i północnej stronie Ośna. Rejon południowy poprzecinany jest licznymi strumieniami. W tym pierwotnym, mało przekształconym pejzażu żyją i gnieżdżą się gatunki zwierząt i ptaków znanych tu od najdawniejszych czasów.
Wzdłuż ulicy Frankfurckiej pod koniec XIX wieku powstało szereg parterowych i piętrowych, wolnostojących domów mieszkalnych. Na przełomie XIX/XX wieku wymieniona została prawie w całości zabudowa ulicy Wodnej (Kietzer Strasse). Ulicę poszerzono, wybrukowano i zabudowano nowymi niewielkimi, parterowymi domami w konstrukcji ryglowej, ustawionymi w zwartych pierzejach z bramami przejazdowymi prowadzącymi na podwórza. Przed fasadami domów posadzono drzewa. Równocześnie ulicę Wodną przedłużono w kierunku Jeziora Reczynek, zmieniając jego nazwę na Röthsee. W 1905 roku przy ulicy Wodnej, w pobliżu jeziora wybudowano szpital św. Jerzego, przeniesiony tu z terenu Starego Miasta. W rok później powstała tu oberża z ogrodem zwana „Tarasem Nad Jeziorem” ( Seeterrasse).
O keszu:
Kesz to mikro łatwy do odnalezienia dla wprawnego poszukiwacza magnetyków. Uważajcie jednak na przejeżdżające samochody.
*Zdjęcie Spojler*