Kraina Orientalna należy do Królestw Arktogea i znajduje się w zasięgu strefy klimatycznej zwrotnikowej. Zlokalizowana jest w południowej i południowo-wschodniej części Azji. Obejmuje kraje takie jak Indie, Indochiny, południowe Chiny, Półwysep Malajski, Filipiny oraz wyspy Indonezji. Sąsiaduje ona z Krainą Palearktyczną, które rozdziela pasmo górskie Himalajów. Wyspy pomiędzy kontynentem Azjatyckim a Australią są ciężkie do sklasyfikowania. Z pewnością do Krainy Orientalnej należy Borneo, Sumatra czy Jawa.
Fauna Krainy Orientalnej jest bardzo bogata, natomiast ma małą liczbę rodzin endemicznych. Przypomina ona Krainę Etiopską i Palearktyczną, a nawet Nearktyczną i Neotropikalną. Nawiązując do Etiopskiej można spotkać tu słonia indyjskiego (Elephas maximus), nosorożca indyjskiego (Rhinoceros unicornis), lorisowate (Lorisidae), małpy wąskonose koczkodanowate (Cercopithecidae) oraz małpy człekokształtne jak orangutany. W odróżnieniu od Krainy Etiopskiej, natomiast nawiązując do Krainy Paleoarktycznej, występują krety (Talpidae), niedźwiedzie (Ursidae) oraz jeleniowate. Charakterystyczne dla Krainy Orientalnej jest fakt, iż nie znajdzie się tu koniowatych (Equidae), skoczków (Dipodidae) czy góralków (Hyracoidae). W nawiązaniu do Neotropikalnej Krainy można znaleźć w niej tapira malajskiego (Tapirus indicus). Jest on bliski tapirowi amerykańskiemu.
Kraina Orientalna ma cztery rodziny endemiczne. Ważnym uwagi jest lotokot, czyli kolug (Cynocephalus). Wyglądem przypomina lemury, jednakże posiada między ramionami i nogami skórę, dzięki którym może dokonywać dalekich skoków. Do naczelnych rodzin należą tupaje (Tupaiidae) oraz wyraki (Tarsiidae).
Dzielnice i typowe przedstawiciele zwierząt:
1. Indyjska: bawół indyjski, słoń indyjski, nosorożec indyjski, tygrys bengalski, pantera mglista, makak, kobra królewska, gawial (krokodyl)
2. Indochińska: gibbon, orangutan, tapir malajski, niedźwiedź malajski, waran olbrzymi
Źródła:
1.George Wilma, 1970, Geografia zwierząt, Warszawa, PAN
2. Tomasz Umiński, 1974, Zwierzęta i kontynenty, zoogeografia popularna, Warszawa, Wydawnictwo szkolne i pedagogiczne
3. Martyn Bramwell ; konsultacja Sir Julian Huxley ; tł. Roman Guziak, Tomasz Kokurewicz, Tadeusz Piotrowski 1994, Wielki Atlas Zwierząt, Warszawa, wydawnictwo: Mewa
Pamiętaj, że w ZOO jesteś gościem nie krzycz, nie dokarmiaj, nie głaszcz.
Skrytki nie są blisko zwierząt, jeśli skrytka przymocowana jest na stałe wyciągnij logbook nie zrywając trytytek.
Ścieżka krain zoogeograficznych powstała za zgodą ogrodu zoologicznego.
Ścieszka skrytek krain zoogeograficznych stworzona pod patronatem Fundacji im. Anny Pasek
Więcej informacji o krainach zoogeograficznych, ogrodach zoologicznych, wykorzystaniu technologiach geoinformacyjnych oraz zadania dotyczące tych zagadnień https://zoo-geocaching-annapasek.hub.arcgis.com