Od punktu Boże Pole/Postelau (Postołowo), przez punkt Gołębiewko/Mittel Golmkau (Gołębiewo Średnie), między Dalwinem, a Sobbowitz (Sobowidz), między Miłobądzem, a Kohlin (Kolnik), przez Łąki Tczewskie (Wiesenau) do Wisły.
170 słupów granicznych ustawiono na odcinku liczącym ponad 30 kilometrów. Wyznaczono trzy przejścia.
Po I wojnie światowej, w wyniku postanowień traktatu wersalskiego Wolne Miasto Gdańsk zostało zdemilitaryzowane. W związku z tym lotnisko zostało przekształcone w cywilny port lotniczy, który oddano do użytku w 1919. Obiektem administrował Senat WMG. Poza liniami pasażerskimi z lotniska korzystała poczta (Danziger Luftpost, od 1921) oraz policja gdańska. W celu usprawnienia dowozu pasażerów, w rejonie obecnego przystanku SKM Zaspa powstał przystanek kolejowy Danzig Flughafen (Gdańsk Lotnisko), a w 1930 do lotniska doprowadzono linię tramwajową, której końcowy przystanek o nazwie "Heeresanger" znajdował się przy dzisiejszym skrzyżowaniu ulicy Kościuszki z al. Legionów, w sąsiedztwie stadionu Gedanii.
W 1922 zawiązana została spółka pod nazwą Polska Linja Lotnicza „Aerolloyd”, która ulokowała we Wrzeszczu bazę techniczną, a 5 września 1922 uruchomiła regularną linię lotniczą z Gdańska do Warszawy i dalej do Lwowa. W 1925 baza została przeniesiona na warszawskie lotnisko mokotowskie, zaś "Aerolloyd" zmieniła nazwę na Polska Linja Lotnicza "Aerolot" (w trzy lata później przekształconą w Polskie Linie Lotnicze LOT).
Lotnisko obsługiwało połączenia m.in. z Berlinem, Wystrucią, Elblągiem, Królewcem, Hamburgiem, Leningradem, Lwowem, Malborkiem, Moskwą, Olsztynem, Poznaniem, Słupskiem, Szczecinem i Warszawą.
W latach 20. XX wieku obszar lotniska powiększono do 100 ha, a pasy startowe wyłożono betonowymi płytami. Na początku lat 30. pas startowy został przystosowany do lotów nocnych, m.in. zamontowano oświetlenie i urządzenia radionawigacyjne. W 1934 r. powstał hangar dla lotnictwa sportowego oraz nowy dworzec pasażerski, pod którym zbudowano pierwszy w Gdańsku schron przeciwlotniczy (pierwszy budynek dworca z l. 20 został zlokalizowany na tyłach browaru, ok. 500 metrów od stacji kolejowej Gdańsk Wrzeszcz). Lotnisko obsługiwało wówczas samoloty z czterech krajów. Liczba pasażerów nie przekraczała wówczas 2 tys. rocznie. W 1927 r. gościły tu samoloty myśliwskie z Wielkiej Brytanii i USA.
Regularnie też wykonywano stąd w drugiej połowie lat 30. loty do pobliskiego Portu Lotniczego Gdynia w Rumi-Zagórzu.
Lotnisko we Wrzeszczu nie było jednak jedynym cywilnym portem lotniczym w przedwojennym Gdańsku. Na Martwej Wiśle w Górkach Wschodnich powstał dworzec i pomost do obsługi wodnosamolotów[5]. Niestety, z przyczyn ekonomicznych tylko w latach 1925 i 1928 odbywały się regularne połączenia: w 1925 r. do Sztokholmu, a w 1928 r. do Kalmaru. Poza tymi latami lądowania wodnosamolotów były sporadyczne i wymagały specjalnej zgody od władz Wolnego Miasta Gdańska.
[źródło]
Skrzynka to pet pod współrzędnymi.
Uwaga! na początku logbooka może znajdować się informacja niezbędna do zdobycia finału. Zapisz ją!