"Pierwsi osadnicy żydowscy pojawili się w Aleksandrowie Łódzkim ok. 1818 roku. Trudnili się głównie handlem i rzemiosłem. W 1897 r. w mieście mieszkało 1673 osób wyznania mojżeszowego, co stanowiło 28% ogółu mieszkańców.
(...)
Trudno jest określić dokładną datę powstania gminy żydowskiej w Aleksandrowie. Z pewnością był to początek XIX wieku. Początkowo Żydzi aleksandrowscy należeli do gmin w najbliższej okolicy. W 1822 r. wybudowano synagogę w północnej części miasta. Był to niewielki, drewniany budynek kryty gontem. Następną, już murowaną synagogę zbudowano dopiero w latach 1897–1902. Powstała ona u zbiegu ulic Warszawskiej i Piotrkowskiej. Budynek synagogi został spalony niedługo po wkroczeniu do Aleksandrowa wojsk niemieckich w 1939 roku."
To co mnie osobiście zadziwiło to, że Aleksandrów był jednym z najważniejszym ośrodkiem siedzibą chasydyzmu w Polsce, a nawet przez jakiś czas był siedzibą cadyka i jego dworu (cadyka Chanocha Lewina ben Pinchas ha-Kohen zwany Chejnechem z Aleksandrowa). A sam ród cadyków aleksandrowskich trwa do dzisiaj - tyle że na terenie Izraela.
Opis pochodzi z serwisu Wirtualny Sztetl. A zdjęcie z portalu Fotopolska.
O skrzynce:
Mikro magnetyk typu PET. Magnetyczny. W środku tylko logbook.