Budowa dworku rozpoczęła się w 1846 roku, w 1916 roku uległ rozbudowaniu. Takie informacje można gdzieniegdzie przeczytać w literaturze. Natomiast na froncie budynku widnieją (zatarte !) daty 1844 oraz 1916. Rozbieżność co do pierwszej daty tłumaczyć można albo pomyłką, albo mylną interpretacją rozpoczęcia/zakończenia budowy.
Po wojnie w dworku znalazła się Szkoła Rolnicza. 22 lipca 1951 roku rozpoczął tu działalność Państwowy Dom Opieki dla osób starszych. 1 stycznia 1969 r. utworzono Dom Pomocy Społecznej dla Dorosłych.
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1299 r.
W latach 40. XIX w. w P. i Ostrowie dziedzicami byli Ryszard i Walenty Trzcińscy. To zapewne oni w 1846 r. wybudowali tu nowy dwór. Ostatnim właścicielem Ostrowa był Juliusz, poseł do sejmu ustawodawczego, minister Dzielnicy Pruskiej, który rozbudował dwór (w 1916 r.) do postaci klasycystycznego pałacyku.
Niestety, za swoją działalność przyszło mu zapłacić najwyższą cenę. W 1939 roku został aresztowany przez Niemców już w pierwszych miesiącach okupacji i uwięziony w inowrocławskim więzieniu. Został rozstrzelany w lesie gniewkowskim w nocy z 12 na 13 października. Jego ciała nie udało się zidentyfikować. Wiemy natomiast, że za zorganizowanie masowych mordów około czterech tysięcy Polaków w lasach Gniewkowskich na przełomie października i listopada 1939 roku osobistą odpowiedzialność ponosił Oberfuhrer SS Ludolf von Alvensleben, dowódca Selbstschutzu (paramilitarnej formacji złożonej z przedstawicieli niemieckiej mniejszości narodowej) na Pomorzu.
W latach II. wojny światowej wieś nosiła nazwę Spitzwerder. Po 1945 r. w dworku umieszczono szkołę rolniczą, a następnie Dom Opieki Społecznej, który mieścił się tu aż do 2009 r. Antonina Trzcińska wraz z córkami otrzymały zakaz powrotu do Ostrowa. W latach 90. XX w. niedaleko od pałacu rozpoczęto budowę nowego, okazałego budynku dla pensjonariuszy, jednak w latach 2009/10 prace przerwano i obiekt ten do dzisiaj niszczeje. W 2010 r. pensjonariusze zostali wyeksmitowani, gdyż potomkowie dawnych właścicieli rozpoczęli procedurę odzyskiwania obiektu. Zasadniczo dwór wraz z parkiem wróciły do potomków Juliusza Trzcińskiego, jednak spór ze Skarbem Państwa trwa nadal, gdyż wojewoda kuj.-pomorski domaga się zwrotu nakładów na budowę nowego obiektu.
Dwór eklektyczny o cechach klasycystycznych, fasadą skierowany na wschód. Po obu stronach korpusu głównego znajdują się dwa wydatne ryzality pokryte łamanym "polskim dachem". W osi wejściowej znajduje się okazały ganek, z filarami podtrzymującymi taras pierwszego piętra, z wystawką wykończoną wystawą dachową.
Nadal rosną tu cenne, stare drzewa: lipy drobnolistne, wiązy polne, robinie akacjowe oraz iglaki reprezentowane przez świerki pospolite i srebrzyste oraz modrzewie europejskie. Przy zachodniej granicy parku rosną stare drzewa, które pochodzą prawdopodobnie z okresu gdy istniał tu starszy dwór.
Zespół pałacowo-parkowy w Ostrowie , należący w przeszłości do Juliusza Trzcińskiego , byłego ministra w rządzie Wincentego Witosa i posła Sejmu Ustawodawczego, wrócił do jego rodziny.
Weź coś do pisania
Nie zapomnij spisać danych do finału
Pamiętaj że jesteś na terenie lub w pobliżu Parku Natura 2000 .
Nie śmieć Nie hałasuj.
Certyfikaty do pobrania i wydrukowania we własnym zakresie, tutaj: