(...) W momencie oddania do użytku środkowego odcinka magistrali węglowej pojawiła się koncepcja nowego dwupoziomowego dworca w Zduńskiej Woli, miało to być rozwiązanie podobne do znanego ze stacji Kępno. Skąd taki pomysł?

Aby odpowiedzieć na to pytanie trzeba się cofnąć do genezy linii Śląsk-Gdynia. Projektanci założyli jak wspomniano budowę w Karsznicach także dworca pasażerskiego dla ewentualnych połączeń pasażerskich, natomiast sama linia Śląsk-Porty z przyczyn technicznych, a później także prawnych miała zostać poprowadzona prostopadle wiaduktem nad linią Łódź-Ostrów. Wiadukt zlokalizowany został w pobliżu wschodniej głowicy rozjazdowej stacji Zduńska Wola. Niestety stacja w Karsznicach była położona kilka kilometrów od ówczesnej Zduńskiej Woli, tym samym utrudniony był dojazd potencjalnych podróżnych, tym bardziej że wówczas miasto nie posiadało jeszcze komunikacji miejskiej. Dodatkowo w takim wariancie niemożliwe byłby przesiadki podróżnych między pociągami kursującymi po magistrali, a tymi kursującymi przez stację Zduńska Wola.

Lekarstwem na to miała być stacja dwupoziomowa w rejonie wspomnianego wiaduktu, gdzie miały się zatrzymywać pociągi zmierzające w kierunku północnym. Zgodnie z założeniami na wiadukcie miał znaleźć się jeden wyspowy, dwu krawędziowy peron. Natomiast na dole miały znajdować się dwa perony. Jedno krawędziowy przy torze linii do Karsznic oraz dwu krawędziowy, wyspowy między torami linii w kierunku Łodzi. Dojście na górny peron oraz na peron linii w kierunku Łodzi miało odbywać się szerokimi schodami. Dolne perony miały być zlokalizowane po wschodniej stronie wiaduktu. Nie jest natomiast do końca jasne i dziś niemożliwe do ustalenia czy w przypadku dolnych peronów miało nastąpić całkowite przeniesienie części pasażerskiej dworca Zduńska Wola, czy też miał powstać dodatkowy przystanek.

Inwestycja nie została jednak dokończona. Jaki był tego powód? Jednoznacznie trudno wskazać, można natomiast przypuszczać, że miało to związek z trudnościami finansowymi, jakie prześladowały całą inwestycję związaną z budową magistrali. Do dziś jednak możemy zobaczyć ślady niedoszłego projektu w postaci klatki schodowej prowadzącej na górny peron, a także konstrukcję metalową przygotowaną do zabudowy klatki schodowej na peron wyspowy.

Druga połowa tej dekady był także czasem zmniejszenia się ruchu towarowego na linii Łódź -Ostrów. Było to następstwem oddania w 1933 roku do użytku brakującego fragmentu magistrali węglowej Karsznice-Inowrocław. Dzięki temu nie było już potrzeby kierowania pociągów tranzytowe z węglem przez Zduńską Wolę i dalej w kierunku Łodzi lub Kalisza. Oczywiście na dotychczasowej trasie pozostały składy z węglem przeznaczonym dla odbiorów w Kaliszu czy Łodzi.

Nie rozwiązany pozostawał ciągle problem braku łącznic w węźle. Jedyną spośród 4 zaplanowanych ciągle pozostawała łącznia Zduńska Wola-Karsznice. Szczególnie uciążliwy był brak połączenia Karsznice-Gajewniki, które umożliwiałoby kierowanie pociągów towarowych z Karsznic w kierunku Łodzi bez konieczności zmiany kierunku jazdy w Zduńskiej Woli. Mimo trudności finansowych i narastającego napięcia między Polską i Niemcami podjęto jednak działania mające na celu budowę brakujących łącznic. Ostatecznie 15 grudnia 1937 roku udało się oddać do użytku łącznicę między Karsznicami i Gajewnikami, dzięki czemu znacznie uproszczony i przyspieszony został transport ze Śląska w kierunku Łodzi. W 1939 roku podjęte zostały prace przy budowie ostatnich, brakujących łącznic.  Niestety atak hitlerowskich Niemiec na Polskę sprawił, że nie udało się dokończyć prac na żadnej z tych łącznic. (źródło)

Karsznicki Węzeł Kolejowy jest jednym z większych węzłów w kraju. Dwie krzyżujące się tu linie: ważna swego czasu Magistrala Węglowa, kolejowa 14 oraz 4 łącznice tworzą bardzo ciekawy węzeł. Specyfiką tego węzła jest to, że ma dwie główne stacje ( Zduńska Wola i Zduńska Wola Karsznice) ponieważ główne linie nie zbiegają się na jednej stacji.

W skład Karsznickiego węzła kolejowego wchodzą linie:
-nr 14 Łódź Kaliska- Forst
-nr 131 Chorzów Batory- Tczew(Magistrala Węglowa)
-nr 542 Borszewice- Zduńska Wola Karsznice
-nr 543 Gajewniki- Dionizów
-nr 739 Zduńska Wola Karsznice- Zduńska Wola
-nr 810 Zduńska Wola- Dionizów

Stacje:
Zduńska Wola, Zduńska Wola Karsznice, Szadek

Przystanki osobowe:
Zduńska Wola Południe, Borszewice, Kustrzyce

Posterunki odgałęźne:
Dionizów, Gajewniki

Warto się również tam załapać na jakiś pociąg.

Oczywiście jest to teren PKP, dlatego nie polecam przechodzić przez tory, spokojne dojście znajdziecie od ulicy Szadkowskiej wzdłuż nasypu (dorzucam waypoint). O SOK'ach nie wspominam, bo i oni się czasem pojawiają znikąd. Powodzenia!