Zobacz statystykę skrzynki
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 267 m n.p.m.
Województwo:
Polska > świętokrzyskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mikro
Status:
Gotowa do szukania
Data ukrycia: 09-09-2009
Data utworzenia: 09-09-2009
Data opublikowania: 09-09-2009
Ostatnio zmodyfikowano: 11-02-2012 
192x znaleziona 
5x nieznaleziona 
13 komentarze 
15 obserwatorów 
84 odwiedzających 
105 x oceniona 
Oceniona jako: dobra
3 x rekomendowana
Skrzynka rekomendowana przez:
Łza+Ela+Lenka (drużyna MTB), marvet, tomacz
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki
Opis
PL
LATARNIA UMARŁYCH
...zmierzch zapada, przemknął za wrotami czarny jeździec i całkiem się już ściemniło, świecą tylko oczy czaszek...
Latarnie Umarłych to stawiane w okresie średniowiecza murowane budowle w formie kolumn lub filarów. Powstawały najczęściej we Włoszech, Francji, Niemczech, a sporadycznie w Polsce i Czechach. Umieszczano je wszędzie tam, gdzie pojawiała się śmierć. Głównie na cmentarzach, ale także przy szpitalach, leprozoriach i przytułkach. Ostrzegały podróżnych i mieszkańców przed niebezpieczeństwem (np. zarażeniem się chorobą), jednocześnie stając się punktami orientacyjnymi. Latarnie były zazwyczaj bardzo wysokie by znacząco górować nad otoczeniem, palący się w ich górnej części płomień kaganka docierał do każdego miejsca w okolicy. Ogień ten palił się dla wszystkich zmarłych, niewyróżniając pojedynczych osób ani rodzin. W sensie symbolicznym był to element zacierania się granicy między życiem, a śmiercią. Zmuszał do wspomnienia słów "memento mori" i odbycia krótkiej modlitwy w intencji zmarłych. W nocy rozświetlały nekropolie, by martwi nie gnębili żywych, chowając w cieniu upiory i dusze ludzi, którzy nie zaznali spokoju. Według niektórych wierzeń budowle te pomagały umarłym pozostającym poza swym grobem powrócić do niego przed nastaniem dnia.
Przy Kościele św. Wojciecha w Kielcach znajduje się taka latarnia, która jest pozostałością po cmentarzu który niegdyś tam istniał. Została ona wzniesiona w 1732 roku. Przez otwory w kamieniu wpada do niej światło oświetlając znajdującą się w środku postać Chrystusa Frasobliwego. Na cokole wyryty został interesujący napis, niestety dziś nie da się go w pełni odczytać.
ANNO DOMINI 1732 DIE 2X* APRILIS KPWDK
CIAŁA LUCKIE NA TEM MIESCV SPOCZYWAJZCE
VPRASZAJE POBOZNOSCI WASZY (-------- --------) OIE
POZDROWIENIA ANIELSKIE.
Krótka historia tego miejsca (źródło Wikipedia): "Początek kościoła świętego Wojciecha datuje się na rok 1084, kiedy to postawiono w tym miejscu niewielki, modrzewiowy kościół, pełniący funkcję kościoła cmentarnego. Powstał on przy osadzie, która dała początek miastu Kielce. W pochodzącym z 1573 roku testamencie Pawła, wicekustosza kieleckiego, zachował się zapisek na temat przeprowadzonego remontu drewnianego kościoła brzmiący: "zapis na reparację budynków kościoła św. Wojciecha w Kielcach". W roku 1763 na jego miejscu wybudowano barokowy, murowany kościół, który został ufundowany przez kanonika Jana Rogallę. W 1885 roku miała miejsce rozbudowa kościoła, która nadała mu ostateczny wygląd. Autorem projektu rozbudowy był architekt gubernialny Franciszek Ksawery Kowalski."
Latarnie Umarłych to stawiane w okresie średniowiecza murowane budowle w formie kolumn lub filarów. Powstawały najczęściej we Włoszech, Francji, Niemczech, a sporadycznie w Polsce i Czechach. Umieszczano je wszędzie tam, gdzie pojawiała się śmierć. Głównie na cmentarzach, ale także przy szpitalach, leprozoriach i przytułkach. Ostrzegały podróżnych i mieszkańców przed niebezpieczeństwem (np. zarażeniem się chorobą), jednocześnie stając się punktami orientacyjnymi. Latarnie były zazwyczaj bardzo wysokie by znacząco górować nad otoczeniem, palący się w ich górnej części płomień kaganka docierał do każdego miejsca w okolicy. Ogień ten palił się dla wszystkich zmarłych, niewyróżniając pojedynczych osób ani rodzin. W sensie symbolicznym był to element zacierania się granicy między życiem, a śmiercią. Zmuszał do wspomnienia słów "memento mori" i odbycia krótkiej modlitwy w intencji zmarłych. W nocy rozświetlały nekropolie, by martwi nie gnębili żywych, chowając w cieniu upiory i dusze ludzi, którzy nie zaznali spokoju. Według niektórych wierzeń budowle te pomagały umarłym pozostającym poza swym grobem powrócić do niego przed nastaniem dnia.
Przy Kościele św. Wojciecha w Kielcach znajduje się taka latarnia, która jest pozostałością po cmentarzu który niegdyś tam istniał. Została ona wzniesiona w 1732 roku. Przez otwory w kamieniu wpada do niej światło oświetlając znajdującą się w środku postać Chrystusa Frasobliwego. Na cokole wyryty został interesujący napis, niestety dziś nie da się go w pełni odczytać.
ANNO DOMINI 1732 DIE 2X* APRILIS KPWDK
CIAŁA LUCKIE NA TEM MIESCV SPOCZYWAJZCE
VPRASZAJE POBOZNOSCI WASZY (-------- --------) OIE
POZDROWIENIA ANIELSKIE.
Krótka historia tego miejsca (źródło Wikipedia): "Początek kościoła świętego Wojciecha datuje się na rok 1084, kiedy to postawiono w tym miejscu niewielki, modrzewiowy kościół, pełniący funkcję kościoła cmentarnego. Powstał on przy osadzie, która dała początek miastu Kielce. W pochodzącym z 1573 roku testamencie Pawła, wicekustosza kieleckiego, zachował się zapisek na temat przeprowadzonego remontu drewnianego kościoła brzmiący: "zapis na reparację budynków kościoła św. Wojciecha w Kielcach". W roku 1763 na jego miejscu wybudowano barokowy, murowany kościół, który został ufundowany przez kanonika Jana Rogallę. W 1885 roku miała miejsce rozbudowa kościoła, która nadała mu ostateczny wygląd. Autorem projektu rozbudowy był architekt gubernialny Franciszek Ksawery Kowalski."
Uwaga! Skrzynka jest elementem składowym Projektu CSM Kielce.
Nie zapomnij spisać cyfry lub litery. Przydadzą się one przy poszukiwaniach kesza finałowego.
Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.
Obrazki/zdjęcia
Wpisy do logu:
192x
5x
13x
