W 1871 na terenie Królestwa Polskiego powstało Towarzystwo Osad Rolnych i Przytułków Rzemieślniczych. W 1876 Towarzystwo to założyło Osadę Rolniczo-Rzemieślniczą w Studzieńcu dla nieletnich przestępców (czyli pierwszy na ziemiach polskich zakład poprawczy), która była wzorowana na kolonii francuskiej dla nieletnich w Mettray (pod Tours). Natomiast w Puszczy Mariańskiej powstał zakład dla dziewcząt.
Początkowo chłopcy byli podzieleni na 15-osobowe grupy. Każda z nich wraz ze swoim wychowawcą zajmowała oddzielny domek, grupę taką nazywano oddziałem lub rodziną, a wychowawcę ojcem rodziny.
Kurjer Warszawski, 27 lipca 1915 (kliknij w obrazek by przeczytać cały artykuł)
W okresie międzywojennym: nauka zawodu trwała 2 lata. W zakładzie funkcjonowały warsztaty: rolniczo-ogrodniczy, piekarski, kucharski, kowalsko-ślusarski, malarski, stolarski, szewski i krawiecki. Zajęcia w grupach uwzględniały m.in. kulturę życia codziennego, higienę z nauką o człowieku, ćwiczenia gimnastyczne i sportowe, śpiew, zajęcia świetlicowe, głośne czytanie gazet, czytanie utworów literackich, teatr. Wychowankowie sprawowali też opiekę nad budynkiem szkolnym, ogrodem, parkiem, utrzymywali czystość w pomieszczeniach grupy, organizowali imprezy sportowe, tworzyli ochotniczą straż pożarną.
Kesz jest założony w zagajniku obok pobliskiego cmentarza, na którym oprócz mieszkańców wsi, są pochowani nauczyciele i wychowankowie zakładu. Z cmentarza widać zabudowania zakładu.