Zadziwia mnie fakt, że tak interesujące i atrakcyjne miejsce pozostaje do dziś „nieokeszowane”. Nadrabiam niniejszym to oczywiste niedopatrzenie choć obecnie już tu nie mieszkam, a jedynie co roku spędzam moje rowerowe wakacje. Zacznijmy od historii czyli co na temat Cukrowni Żnin mówi wszechwiedząca Wikipedia:

15 lipca 1893 roku, z inicjatywy miejscowych ziemian, została podjęta uchwała o budowie cukrowni jako spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (w tamtym okresie określano to słowami: z ograniczoną poręką). W skład władz, oprócz Niemców, weszli Polacy: J. Malczewski z Młodocina oraz W. Tuchołka z Marcinkowa Dolnego.

Fabryce maszyn w Sangerhausen zlecono dostawę niezbędnych aparatur oraz maszyn za sumę 760 000 marek. Cukrownia docelowo miała przerabiać 5000 – 6000 q buraków na dobę. Budowę budynków zakładowych oraz instalacja maszyn została zakończona zgodnie z planem. 15 października 1894 roku rozpoczęto pierwszą kampanię cukrowniczą, przerabiając w ciągu 94 dób 480 500 q buraków. W okresie PRL cukrownia należała do największych pracodawców w mieście i jego okolicach.

W 2004 roku Cukrownia „Żnin”, jako oddział w strukturach Krajowej Spółki Cukrowej „Polski Cukier” S.A., wbrew protestom społecznym została wyłączona z produkcji cukru i wystawiona na sprzedaż, pierwotnie za kwotę 7.161.000 zł, obniżoną następnie do 4.780.000 zł. Na terenie nieczynnej cukrowni KSC składowało cukier i melasę, zatrudniając przy dozorze i konserwacji budynków kilkanaście osób.

A teraz zapraszam do mojej relacji z pierwszej, ale na pewno nie ostatniej wizyty w tym obiekcie, na etapie zaawansowanej realizacji ogromnego projektu. Niniejszą relację kopiuję z niezbędnymi redakcyjnym zmianami z mojego profilu na facebooku „pałuki – opencaching”, poświęconemu w całości promowaniu tego pięknego regionu:

W Żninie, który w przeszłości dysponował naprawdę niezłym potencjałem przemysłowym, Cukrownia była jednym z większych pracodawców, zapewniając jednocześnie zbyt surowca okolicznym rolnikom, nastawionym na produkcję buraka cukrowego. Tę fabrykę również zamknięto w ramach „zbrodni gospodarczej” masowo popełnianej w swoim czasie na wysokim rządowym szczeblu. Tutaj jednak włodarze nie dali się ponieść fali wyburzania obiektów i bezmyślnej wyprzedaży terenów. Cukrownia doczekała swojego nowego życia. Nowoczesność w umiejętny wizjonerski sposób wprowadza w stare mury Grupa ARCHE. Nie pozbyto się nawet starych wyeksploatowanych maszyn oraz cukrowniczych urządzeń technologicznych. Na ich tle powstaje wielki nowoczesny kombinat usługowy pełniący funkcję konferencyjną, hotelarską, gastronomiczną i rekreacyjną. Wydaje się, że docelowo będzie to największy tego typu ośrodek w województwie, a także znaczący w skali kraju.

Pomysł okazał się genialny w założeniu, że ma to nadal być Cukrownia Żnin. Obiekt jest ogromny i posiada wiele budynków, w których przebiegały kolejne etapy technologiczne w produkcji cukru. Tego schematu postanowiono się trzymać. Załączony tu skan końcowego projektu zadziwia wielkością przedsięwzięcia. Wiele z tych rzeczy już jest i działa. Reszta zajmie jeszcze sporo czasu ponieważ nie oddano żadnej części projektu do realizacji innej grupie deweloperskiej. To gwarantuje spójność inwestycji i konsekwentne oddawanie do użytku etapami, a w tym czasie sukcesywne udostępnianie kolejnych gotowych części projektu.

Dziwię się niektórym krytycznym opiniom w Google, gdzie wytyka się użytkowanie obiektu niewykończonego. Takie były założenia, zwłaszcza że moda na rozmaite „urbeksy” od lat trwa i tu właśnie mamy czynny obiekt hotelowy oraz gastronomię pośród zdewastowanych obiektów przemysłowych, co przy bezpiecznym ich odgrodzeniu stanowi naprawdę atrakcyjny widok. Ponadto inwestor uruchamiając poszczególne etapy daje jednocześnie miejsca pracy, o czym trzeba pamiętać ponieważ są to tereny o tzw bezrobociu strukturalnym. Ciekawe jest nawiązanie do historii tego miejsca przez nazwy, które na załączonym schemacie możemy odczytać. Na razie zajrzałem do Restauracji „Melasa” oraz Night Clubu „Wirownia” z kręgielnią i bilardem. Czynna jest również Stacja „Filtracja”, gdzie dokonałem degustacji pierwszych prób przywrócenia dawnej marki znakomitego żnińskiego piwa. Jeśli na tym schemacie wczytamy się w liczby, to można doznać zawrotu głowy. Setki pokoi hotelowych, sale konferencyjne o powierzchni tysięcy metrów kwadratowych, audytoria, sale kinowe, miejsce na grupowe ognisko, aquapark, sauny, siłownie, ogromne parkingi i bogata oferta zabaw dla dzieci.

Na zakończenie ciekawostka. Teren ma dostęp do linii brzegowej Dużego Jeziora Żnińskiego. To ogromny atut bo dzięki temu obiekt staje się atrakcyjny nie tylko dla biznesu lecz także zaprasza na pobyty czysto wypoczynkowe. Plaża jest już zagospodarowana i funkcjonuje tu Beach Grill Bar „Płuczka” oraz wypożyczalnia sprzętu. W polskim systemie prawnym obowiązuje zakaz grodzenia linii brzegowej jezior będących własnością Skarbu Państwa. Zatem wstęp na plażę jest bezpłatny i widzę, że również leżaki pobiera się bez żadnych opłat. Samochodem można podjechać na wielki parking, położony blisko plaży. Tuż obok plac zabaw dla dzieci oraz rekreacyjna plażowa karuzela do ćwiczeń. Dostępne są oczywiście toalety, jest czysto. Tłoku nie ma ponieważ Żnin położony jest między dwoma jeziorami i ma inne plaże niemal w samym centrum miasta.

Skrzynkę zakładam "z marszu" w warunkach polowych. Jest to "trochę większe mikro" i zawiera tylko logbook. Celowo znalezienie kesza postawiłem na bardzo łatwym poziomie ponieważ rosnąca popularność tego miejsca mogłaby utrudnić podjęcie kesza w sposób dyskretny. Zatem jesteś „na peronie” - powodzenia :)

  Pianino - Całkowity dystans: 241 km
  Karate Kid - Całkowity dystans: 241 km
  Lambo - Całkowity dystans: 241 km