Pogorzelica kościół - Pierwszy kościół parafialny w Pogorzelicy wybudowany został prawdopodobnie w XIII wieku przez joannitów, tak zapisał ks. Kozierowski, ale według przekazu ks. Nowackiego możliwe jest, że ufundowali go książęta wielkopolscy przed rokiem 1187. Parafia w 1580 roku liczyła dziewięć miejscowości, a w roku 1610 roku już dziesięć. W aktach wizytacyjnych biskupa gnieźnieńskiego z 1683 roku widnieje zapis, że: „Wieś Pogorzelica ma kościół drewniany pod tytułem ś. Wojciecha, kościół ten walił się już, ale w roku 1779 został odnowionym i malowanym. Kollatorem jest JW. kommandor maltański, obecnie Hieronim Lubomirski, marszałek w. koronny. Budowla ta została zniszczona przez pożar w 1881 roku” (pisownia oryginalna). Zapis ten świadczy o tym, że drewniany kościół chylił się ku upadkowi, ale został odremontowany.

Dziedzictwo przodków

Zachowany do dziś kościół murowany z czerwonej cegły w stylu neogotyckim powstał w miejscu pierwotnej świątyni w latach 1886-1887 według projektu architekta z Wrześni, Ksawerego Stelmachowskiego, zatwierdzonego przez budowniczego z Żerkowa, Bergmanna. W 1887 roku nastąpiła uroczysta konsekracja kościoła. Świątynia wzniesiona została na rzucie krzyża łacińskiego, z krótkim węższym, zamkniętym wielobocznie, obejściem prezbiterium od strony wschodniej i kwadratową wieżą z kruchtą od zachodu. Nawa główna jest prostokątna. Wnętrze kościoła podzielone jest filarami i łukami na trzy nawy. Neogotyckie wyposażenie wnętrza, projektu Bergmanna pochodzi z okresu budowy kościoła i ,wykonane jest z ciemnego drewna. Wykonane są z niego m. in. trzy zachowane ołtarze - ołtarz główny przedstawiający scenę męczeńskiej śmierci św. Wojciecha oraz dwa boczne ołtarze. Jeden przedstawiający Najświętsze Serce Jezusa, ukazuje stojącą w centrum postać Jezusa na obłoku. Chrystus wyciąga przed siebie prawą rękę, podczas gdy lewą dotyka piersi, na której widnieje gorejące serce. Drugi ukazuje Matkę Boską Różańcową z Dzieciątkiem i św. Dominikiem. Madonna siedzi na obłoku, na jej lewym kolanie stoi nagie Dzieciątko, które w pasie przewiązane jest białą tkaniną. Dzieciątko trzyma bukiecik róż w opuszczonej w dół rączce, w drugiej zaś pojedynczy kwiat. Madonna jedną ręką obejmuje Jezusa, w drugiej trzyma różaniec. Poniżej na jednym kolanie klęczy św. Dominik w stroju zakonnym.

Pomimo, że świątynia w październiku 1941 roku została zamknięta przez okupantów, a jej wnętrze zostało zdewastowane, wyposażenie zrabowane, to jednak dziś możemy podziwiać zachowane przedmioty z okresu świetności świątyni. Po roku 1945 zaczęto stopniowo przywracać ją do pierwotnego stanu. Zachowała się ambona chrzcielna, z której ks. proboszcz Rafał Mielcarek w wyjątkowych okolicznościach głosi kazania oraz chrzcielnica, a także prospekt organowy, konfesjonał i ławki. Zachowały się także stacje Drogi krzyżowej o płaskorzeźbionych scenach. Poszczególne sceny z realistycznie ujętymi postaciami o zindywidualizowanych pozach i wyraźnie zaznaczonych różnicach fizjonomicznych. Zachowała się także żelazna balustrada ołtarzowa.

Matka Kościoła i św. Wojciech

Kościół w Pogorzelicy, jak i mieszkańców wsi strzeże nie tylko św. Wojciech, który jest patronem, ale także Matka Boża Pogorzelicka. Jej obraz znajduje się z lewej strony ołtarza patrząc od strony wejścia do kościoła. Obraz Matki Kościoła otoczony jest wieloma wotami, które świadczą o wdzięczności parafian za otrzymane łaski. Święty Wojciech zaś ukazany jest na dwóch malowidłach w bocznych nawach. Na jednym widzimy św. Wojciecha, który nadaje rycerstwu pieśń „Bogurodzica”. Jak wiemy, pod taką nazwą znana jest najstarsza religijna pieśń polska, będąca zarazem najdawniejszym zabytkiem poezji i muzyki polskiej oraz wymownym świadectwem szczególnej czci narodu polskiego ku Najświętszej Pannie. Przypisuje się jej rozpowszechnienie św. Wojciechowi. Na drugim wizerunku zaś ukazana jest scena wykupu zwłok św. Wojciecha przez Bolesława Chrobrego. A kiedy uniesiemy wzrok ku górze na sklepieniu nawy głównej ujrzymy wizerunki świętych. Część z nich upamiętnia nawiedzenie cudownego wizerunku Pani Jasnogórskiej, inna Misje Miłosierdzia Bożego w tej parafii. Trzeba jeszcze zaznaczyć, że w 1929 roku parafianie ufundowali dwa dzwony kościelne, które noszą imiona św. Wojciecha i Najświętszej Panny Marii. Poprzednie trzy dzwony zostały zarekwirowane przez Niemców w 1916 roku.

W parafii znajdują się i są czczone relikwie św. Wojciecha i św. Jana Pawła II. W ostatnich latach zarówno kościół, jego otoczenie, jak również probostwo zostały całkowicie wyremontowane odnowione dzięki ofiarności i staraniom parafian oraz wielu życzliwych gości i sponsorów.