PIRAN

(wł. Pirano) – miasto na słoweńskim wybrzeżu, leżące na półwyspie o tej samej nazwie. Jest jednym z najbardziej atrakcyjnych turystycznie miejsc nad słoweńskim Adriatykiem. Miasteczko przypomina swoją architekturą włoską Wenecję. W przeszłości było wenecką twierdzą na wybrzeżu Istrii. Z tego okresu pochodzi większość zabudowy, a także imponujące, średniowieczne mury, oddzielające miasto od reszty lądu.

Nad miastem góruje usytuowany nad skalnym urwiskiem kościół św. Jerzego.

Reprezentacyjny plac Tartiniego powstał pod koniec XIX wieku, kiedy zasypano wewnętrzny basen portowy. W mieście znajduje się rodzinny dom Giuseppe Tartiniego, w którym znajduje się muzeum poświęcone życiu i twórczości kompozytora.

Miasto do dnia dzisiejszego zachowało średniowieczny styl wąskich uliczek oraz ciasnej zabudowy mieszkalnej. Typowo śródziemnomorskiego charakteru nadaje mu zabudowa, wznosząca się stopniowo od linii brzegowej w górę pagórka, na którym usytuowany jest Piran.

Powolna kolonizacja i romanizacja półwyspu zaczęła się po osiągnięciu niepodległości przez Rzym w latach 178-177 p.n.e. Szczególne nasilenie tego procesu datowane jest na V wiek, czas ekspansji barbarzyńców na teren Rzymu. Bujny rozwój Piranu rozpoczął się w VII wieku, gdy znajdował się on w strefie wpływów Bizancjum. Z końcem VI wieku kolonizację miasta rozpoczęli wspierani przez Franków Słowianie.

Od X wieku, za sprawą umowy z Republiką Wenecką, Piran stał się miastem targowym. Dzięki krystalizacji swojej politycznej struktury w roku 1192, mieszkańcy zyskali prawo wyboru swoich reprezentantów, natomiast nadmorskie miasta miały możliwość zawierania pomiędzy sobą umów handlowych. W wyniku ekspansji Republiki Weneckiej na miasta Istrii, w drugiej połowie XIII wieku, w 1283 podbity został również Piran, w którym niedługo później bujnie zaczął rozkwitać protestantyzm.

Lata 1797–1805 to krótki okres podboju miasta przez Austriaków, po którym przeszło ono pod rządy francuskie, by później w latach 1805-1809 zostać włączone do Królestwa Włoskiego, a następnie w wyniku podbojów Napoleona w latach 1809-1813 do obszaru Ilirskich prowincji. Oprócz przemian administracyjnych, socjalnych oraz politycznych, innego charakteru nabrały również procesy urbanistyczne, zachodzące w samym mieście i jego okolicach.

Rządy Cesarstwa Austriackiego, pod które Piran dostał się w wieku XIX, zapisały się w jego historii jako okres dobrobytu. W dużej mierze przyczyniło się do tego wykorzystanie potencjału Solin (pól solnych). Nowym władzom udało się rozwinąć produkcję soli aż do 40.000 ton rocznie.

SKRZYNKA

Klasyczny mikrus na kordach. W ciekawostce czyli karabinie maszynowym na statywie. 

Skrzynka posiada HASŁO do logu. Odszukaj w okolicy kordów i ciekawostki miejsce z fotospojlera. Hasłem jest brakująca - zamazana część napisu na zdjęciu.

Wprowadzenie hasła podyktowane jest tym , że takie kesze często giną, a z uwagi na bardzo ograniczone możliwości serwisu uniemożliwił by to w przypadku straty pojemnika jego zaliczenie. 

Proszę o reaktywowanie skrzynki w przypadku zaginięcia bez konieczności uzyskania zgody założyciela. Dzięki.