Pierwsze ślady człowieka na tych terenach pochodzą z okresu lateńskiego, znaleziono tu groby kloszowe. W 1209 r. Grabowo zostało podarowane przez Świnisławę, żonę księcia pomorskiego Mestwina II, dla Zgromadzenia Sióstr Norbertynek z Żukowa. W 1222 r. Świętopełk potwierdził darowiznę, ale w 1312 r. dokonano zamiany za pośrednictwem wielkiego mistrza krzyżackiego, który podarował ją chełmińskim benedyktynkom, jako wotum za zwycięstwo odniesione w 1311 r. nad wojskami litewskimi. Tutaj przebiegała wytyczona w 1349 r. w pobliskim Trzęsaczu granica między Polską a państwem zakonu krzyżackiego. Po sekularyzacji w 1811 r. rząd pruski sprzedał dobra klasztorne.
We wsi znajduje się okazały dwór z około 1850 r., przebudowany na przełomie XIX/XX wieku. Majątek był wtedy zarządzany wzorowo, szczególnie przodował w hodowli koni. Ze stadniny pochodziły uszlachetnione i rasowe zwierzęta, które zdobywały nagrody na torach wyścigowych. Obecnie posiadłość jest w złym stanie technicznym.
W Grabowie nieopodal dworu rosną 3 lipy, pomniki przyrody, a na skraju Grabowa (niektóre żródła mówią, że to wieś Grabówko) znajdują się pozostałości małego cmentarza. Stoi tam murowana kapliczka z 1616 roku w kształcie kwadratu o krzyżowym sklepieniu. Została zbudowana z fundacji ksieni Magdaleny Mortęskiej. Jest to najstarsza przydrożna kapliczka maryjna w województwie kujawsko-pomorskim. Była ona pod opieką Ojców Paulinów z pobliskiego Topolna.
W 1906 r. uczniowie z Grabowa, Grabówka i Trępla brali udział w strajku szkolnym, polegającym na odmowie używania języka niemieckiego na lekcjach religii i w czasie modlitw.
Kesz
Spontaniczny, zrobiony z tego co pod ręką. Pojemniczek po lekach, ukryty pod ziemią, na wysokości wzroku, po prawej.
Hasło to ilość schodów przed głównym wejściem do pałacu.