OPIS MIEJSCA:

Kolejny silny punkt linii Wału Pomorskiego. Przy drodze do Głuska ciekawy duży cmentarz ewangelicki z ruinami kostnicy. W ogrodzeniu cmentarza świetnie zamaskowany schron obserwatora artylerii z zachowanym stalowym dzwonem ob­serwacyjnym (unikat!) typu 9P7, który był mlowany  na kolor oliwkowy, brak jedynie drzwi wejściowych. Punkt ten był wybudowany w 1934 roku. Miejscem obserwacji była miejscowość Stare Osieczno położona poniżej wzgórza w dolinie rzeki, w której to znajdował się jedyny w okolicy most przez Drawę mogący udziwignać ciężar czołgu. Strategiczne znaczenie przejścia przez Drawę docenili Niemcy. W latach trzydziestych w okolicy wybudowano silny węzeł obronny Wału Po­morskiego, składający się z kilkudziesięciu różnej wielkości schronów żelbetowych.

 Wał Pomorski (Die Pommernstellung, Pozycja Pomorska) to linia fortyfikacji stałych zbudowana w latach 1932-44 wzdłuż wschodniej granicy Niemiec. Zadaniem jej było zabezpieczenie Pomorza przed atakiem ze strony Polski będącej w sojuszu z Francją. 

Fortyfikacje przebiegały od Bałtyku (jez. Bukowo), przez Krąg, Polanów, jez. Bobięcińskie Wielkie, Biały Bór, Szczecinek, wzdłuż rzeki Piławy, Nadarzyce, Wałcz, Tuczno, wzdłuż rzeki Runicy, jezior w dolinie Płocicz­nej, Stare Osieczno, zachodni brzeg Drawy, Drezdenko, północny brzeg Noteci, do Santoka, gdzie Wał Pomorski stykał się z Międzyrzeckim Rejonem Umocnionym.

Istotą fortyfikacji było ponad 1000 żelbeto­wych schronów rozmieszczonych na długości prawie 300 km. Obiekty te byty do­skonale wkom­ponowane w te­ren, połączone siecią rowów strzeleckich, stanowisk arty­lerii, osłonięte pasem zapór przeciwpancer­nych i przeciw­piechotnych. Obiekty bojowe uzbrojone byty w broń maszy­nową. Uzupełniały je schrony obserwacyjne i bierne stano­wiące ukrycia dla wojsk wal­czących w po­lu. Na najistotniejszych ze strategicznego punktu widzenia miejscach wzniesiono tzw. grupy warowne - zespoły schronów połączone pod­ziemnymi chodnikami, oraz schrony ciężkie mogące przez dłuższy czas bronić się w okrążeniu. 

W 1945 r. pomimo szczupłości obsadzających je wojsk fortyfikacje Wału Pomorskiego odegrały istotną rolę w działa­niach wojennych na Pomorzu. Pozycja została przełamana w okresie 28 stycznia -1 marca 1945 r., przez wojska sowieckie i polskie. Po woj­nie większość schronów została wysadzona w powietrze.

Paradoksem historii może być fakt, że pierw­sze przełamanie linii Wału Pomorskiego na­stąpiło na jednym z naj­mocniej ufortyfikowa­nych jego odcinków -w Starym Osiecznie.Most zaminowano. 27 stycznia we wsi pojawił się wysokiej rangi oficer SS, który przeprowadził inspekcję odcinka i obiecał wsparcie pancerne. Przypuszcza się, że esesman był rosyjskim agentem, rozpoznającym rozlokowanie niemieckiej obrony. Nazajutrz o godz. 6 rano posterunek przy moście usłyszał narastający łoskot gąsienic; z szarówki zimowego świtu wyłoniły się znajome kształty niemieckich czołgów ( zdobytych i obsadzonych przez przebranych Rosjan). Napięcie na stanowiskach opadło, sądzono, że oto przybyło wsparcie obiecane przez oficera SS. Tymczasem czołgi, znalazłszy się na prawym brzegu Drawy, otworzyły ogień. Fizylierzy, skryci dotąd za ich wieżami, zaczęli ciąć kable detonatorów i strzelać do uciekających saperów. Niemcy zdołali odpalić założone ładunki, ale eksplodowała tylko część z nich, która nie była w stanie zniszczyć przęsła.

Fortel okazał się skuteczny. O 6.30 Rosjanie zajęli Stare Osieczno i obsadzili most - jedyny, po którym mogły przejechać ich ciężkie czołgi. Epizod miał kapitalne znaczenie dla powodzenia działań Armii Czerwonej na obszarze Pomorza. 
Po krótkiej, dosłow­nie kilkuminutowej wal­ce Niemcy wycofali się do pobliskich bunkrów, w których nie podjęli jednak obrony uciekając po pewnym czasie w głąb puszczy. Nie niepo­kojone przez nikogo sowieckie czołgi dotarty niebawem do Dobiegniewa, a już 31 stycznia Rosjanie uchwycili przyczółki na lewym brzegu Odry nieopodal Kostrzyna.

Z obiektów godnych obejrzenia warto zobaczyć neogotycki kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, pochodzący z lat 60-tych XIX w. Zbudowany na unikalnym planie ośmioboku, nakryty dachem namiotowym z sygnaturką. Wnętrze przekryte stropem belko­wym. Neogotycki ołtarz trójdzielny. Pozostałe wyposażenie - współ­czesne. Na wzgórzu tuż za wsią ruiny potężnego, dwukondygnacyjnego schronu „Dromedar". Inny duży schron, lepiej za­chowany znajduje się ok. 2 km na płd., przy drodze do Łęczyna. W oko­licznych lasach jeszcze kilkadziesiąt innych bunkrów. W przyszłości planowane jest ich okeszowanie.

Informacje turystyczne: tutaj

Osoby nie zainteresowane skrzynkami leśno-przyrodniczymi i nie lubiące keszy o tematyce Wału Pomorskiego proszone są o nie szukanie tej skrzynki!

OPIS SKRZYNKI: 

Ponieważ pierwszy etap notorycznie ginął, od teraz do odszukania kordów  potrzebna jest latarka UV.

Ze wzgledu na brak dostatecznego miejsca w schronie kesz został skitrany niedaleko transzei  w lesie. Do skrzynki ze skarbami prowadzą koordy, które czekają na odkrywcę w schronie. Rękawiczki będą niezbędne. Finał jest pod kawałkiem ściany ceglanej w okolicy dużej brzozy.  PROSZE PAMIETAC O HASLE.