Wacław Karol Bruner - urodził się 25 lipca 1898 roku w Warszawie. Był polskim działaczem socjalistycznymi, niepodległościowym oraz wolnomularzem.
Jako warszawski gimnazjalista należał do Polskiej Organizacji Wojskowej. W 1916 roku rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. W tym czasie został członkiem Związku Młodzieży Postępowo - Niepodległościowej „Filarecja”. W 1917 r. był założycielem Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej (ZNMS) na Uniwersytecie Warszawskim i jednym z kierowników strajku studenckiego w owym czasie. W listopadzie 1918 r. reprezentował ZNMS na zjeździe młodzieży akademickiej we Lwowie, a bezpośrednio po tym uczestniczył w walkach o Lwów.
W 1921 r. wraz z grupą członków warszawskiego ZNMS wziął udział w akcji plebiscytowej na Górnym Śląsku, a następnie w III Powstaniu Śląskim. Pseudonim "Montwiłł"
Od 1923 do 1939 r. był urzędnikiem Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej. We wrześniu 1939 r. został ewakuowany wraz z ministerstwem do Lwowa. Tam aresztowany przez NKWD i wywieziony na Ural. Został uwolniony po układzie Sikorski - Majski w 1941 r. wtedy też objął funkcję kierownika wydziału opieki społecznej Ambasady Polskiej w Kujbyszewie. Należał do Polskiej Partii Socjalistycznej. W 1942 r. odwołany do Londynu objął funkcję sekretarza generalnego Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej, a następnie kierownika biura Funduszu Pomocy Polakom.
Po wojnie działał dalej w Polskiej Partii Socjalistycznej na emigracji. Do 1952 r. był wiceprzewodniczącym Komitetu Głównego PPS w Wielkiej Brytanii oraz przewodniczącym Zarządu Głównego Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego na emigracji.
Działał też w Radzie Towarzystw Pomocy Polakom oraz pełnił funkcję wiceprezesa Towarzystwa Przyjaciół Dzieci i Młodzieży.
Zmarł w 1957 r. pochowany na Brompton Cemetery w Londynie.
KESZ: kordy wskazują miejsce ukrycia kesza, ze względu na miejsce mogą się nieznacznie wahać.