Prośba autora tej skrzynki do jej zdobywcy:
|
![]() |
UWAGA: Skrzynka mała, pojemnik po filmie foto, brak ołówka- zabierz coś do pisania!!!!
Uwaga: Kesz wpadł w niepowołane ręce i został zabrany z parku. Dzieki dobremu człowiekowi został odniesiony na kurhan i ukryty za tablicą!!! Do czasu aż bede tamtędy jechał i uda mi sięserwisować kesz nietypowy.
Z tego powodu zmieniam na nietypową. Proszę szukać za tablicą na kurhanie.
Przypominam że park jest ustawowo chroniony, oraz jest to teren zgromadzenia sióstr. Proszę zachowywać się odpowiednio!!!
Dwór Szeptyckich wraz z parkiem.
Warto zboczyć na chwilę z trasy i zatrzymać się u sióstr Franciszkanek aby zwiedzić park oraz obejrzeć świetnie zachowane zabudowania dworskie. w niedzielę można załapać się na mszę u sióstr :).
Obecnie we dworze znajduje się Zgromadzenie sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi oraz dom rekolekcyjny. W parku ciekawa nekropolia dawnych właścicieli i sióstr zakonnych ( oco chodzi, poszukajcie sami w parku), oraz mogiła bojownikow o wolnośc ojczyzny.
Dom Rekolekcyjny prowadzą Siostry Franciszkanki Misjonarki Maryi i jest on gotowy przyjąć do 70 osób:
Dom dysponuje:
" Rozległy, zabytkowy park, na terenie którego znajduje się Dom Rekolekcyjny, jest doskonałym miejscem spacerów, modlitwy, refleksji, doświadczenia Boga w ciszy i pięknie przyrody. Największym choć może niewidzialnym atutem tego miejsca jest modlitwa Sióstr w intencji tych wszystkich, którzy odwiedzają nasz Dom.
Na cmentarzu zakonnym, usytuowanym na obrzeżach parku, znajduje się grób bł. Stanisława Starowiejskiego, męczennika z czasów II wojny światowej, beatyfikowanego przez Papieża Jana Pawła II w 1999 roku."
"Jedyny w swoim rodzaju cmentarz znajduje się na terenie zespołu pałacowo-parkowego w Łabuniach. Łabunie były kolejno własnością Oleśnickich, Firlejów, Zamoyskich (jako dobra nie wchodzące w skład ordynacji) Wielhorskich, Grzębskich, Tarnowskich. Jan Stanisław Tarnowski sprzedał je w końcu XIX wieku Aleksandrowi Szeptyckiemu z Łaszczowa, żonatemu z Izabelą z Sobańskich [10]. Aleksander Szeptycki posiadał wówczas liczne majątki ziemskie (Łaszczów, Grodysławice, Nadolce, Zimno, Podhajce, Pukarzów, Łabunie). Po pierwszej wojnie światowej rozparcelował swoją fortunę między dzieci. Łaszczów, Grodysławice i Nadolce otrzymał Jan Kanty ożeniony z Anną z Dzieduszyckich, Jadwiga Henrykowa Dembińska - Pukarzów, Katarzyna Antoniowa Dembińska - Podhajce, Maria Stanisławowa Starowieyska - Zimno [11], z pozostałych trzech córek (Róża, Teresa, Zofia) jedna, prawdopodobnie Zofia, otrzymała Łabunie jako wiano, które w 1922 roku wniosła do Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi. Zespół pałacowy zamieniony został na siedzibę zgromadzenia. W 1928 roku na terenie parku założono rodzinny i zakonny cmentarz grzebalny. Nie ma on powiązań z barokowym układem ogrodu, ale posiada rzadko spotykane rozplanowanie. Otóż założony został na planie koła o średnicy 28 metrów (około 0,06ha). Kwatery mają układ koncentryczny. Centralne miejsce zajmuje drewniany krzyż fundacyjny z 1928 roku, do którego dochodzi od bramy żwirowa alejka. Wokół krzyża znajdują się groby rodziny Szeptyckich; na zewnątrz, w dwóch rzędach - około pięćdziesięciu grobów zakonnic - ziemnych mogił pokrytych darnią i roślinami ozdobnymi z betonowymi krzyżami. Groby rodzinne Szeptyckich są niezwykle skromne; jedynie na dwóch położono proste płyty kamienne pokryte inskrypcjami pozostałe zaś obwiedzione betonowymi opaskami z żelaznymi krzyżami. Na cmentarzu znajdują się nagrobki: Marii z Potulickich Kazimierzowej Sobańskiej (3.II.1848-4.VIII.1929); Izy z Sobańskich Aleksandrowej Szeptyckiej, pierwszej prezydentki Sodalicji Pań Wiejskich Ziemi Zamojsko-Tomaszowskiej (24.I.1870- 12.IV.1933); Róży Szeptyckiej, urodzonej w Grodysławicach 15.III.1899 roku, zmarłej w Łabuniach 5.VI.1937 roku; Aleksandra Szeptyckiego, urodzonego 4.VIII.1866 roku w Przyłbicach, zmarłego 19.VI.1940 roku w Rotundzie Zamojskiej; Stanisława Starowieyskiego, urodzonego 11.V.1895 roku w Bratkówce, zmarłego 13.IV.1941 roku w Dachau, oraz Jana Szeptyckiego, urodzonego 31.XII.1905 roku w Przyłbicach, zmarłego 4.VI.1980 roku w Pretorii w RPA [12]. W miejscu tym należy napisać nieco więcej o Stanisławie Starowieyskim. Oficjalne biografie podają, że urodził się w Ustrobnej koło Krosna, chociaż inskrypcja na nagrobku wymienia Bratkówkę. Był oficerem Wojska Polskiego, uczestnikiem "cudu nad Wisłą" 1920 roku, ziemianinem. W 1921 roku poślubił w Łabuniach Marię Szeptycką i zamieszkał w Łaszczowie. Znany był jako przykładny ojciec rodziny, działacz Akcji Katolickiej, szambelan papieski. Odznaczał się dużą pobożnością i miłosierdziem wobec potrzebujących. Aresztowany przez gestapo 19.VI.1940 roku był więziony w Rotundzie Zamojskiej, na Zamku Lubelskim, a następnie przewieziony do Dachau, gdzie zakończył życie w Wielkanoc 13.IV.1941 roku. Urna z prochami Starowieyskiego przesłana została do Łabuń i złożona na rodzinnym cmentarzu (il. 5). W łabuńskim zgromadzeniu żyją siostry, które uczestniczyły w tej ceremonii. Dnia 13.VI.1999 roku papież Jan Paweł II beatyfikował Stanisława Kostkę Starowieyskiego, tym samym znalazł się on w gronie błogosławionych męczenników polskich ."
Autor: Danuta Kawałko
fragment zaczerpnięty z opracowania na: http://dkawalko.wszia.edu.pl/index.php?id=ziem