Willa Radogoszcz została wybudowana w 1889 roku na zlecenie Zacharija Putiato, naczelnika powiatu sochaczewskiego, z przeznaczeniem na letnią rezydencję carskiego urzędnika. Po 1914 roku dom został zakupiony przez Rozalię i Pawła Helcmanów, warszawskich aptekarzy. W latach międzywojennych budynek dość często zmieniał właścicieli, którzy nadawali mu rozmaite nazwy. Według zachowanych źródeł, jednym z mieszkańców willi miał być miejscowy rabin. Z willi korzystał również Bolesław Saltz, burmistrz miasta, jednakże okoliczności jego pobytu – ze względu na brak dokumentów – pozostają niejasne. Po 1945 roku swoją siedzibę miało tu powołane przez artystów osiadłych w Grodzisku i okolicach Stowarzyszenie Miłośników Sztuki. W ramach działalności kulturalnej stowarzyszenia prowadzono szereg sekcji związanych z rozmaitymi formami kształcenia artystycznego, m.in. sekcję fotograficzną i teatralną, a także ogniska – plastyczne i muzyczne, które dały początek placówkom publicznym, do dziś funkcjonującym w mieście. W latach PRL-u willa służyła również jako miejsce spotkań różnych środowisk i organizacji działających w mieście, w tym rzemieślników i kupców grodziskich. W latach 1994-2010 mieściła się tu filia Ośrodka Kultury Gminy Grodzisk Maz. – Centrum Edukacyjno-Kulturalne „Radogoszcz”.
W marcu 2010 roku „Radogoszcz” została zamknięta. Rozpoczął się trwający dwa lata remont wilii połączony z adaptacją zabytku. W dniu 11 listopada 2012 roku została udostępniona mieszkańcom jako Willa Radogoszcz Galeria Etnograficzna.
Źródło: https://willaradogoszcz.eu/
Kesz ukryty jest na wysokości około 1,6m. Proszę obchodzić się z nim delikatnie, ponieważ maskowanie może łatwo ulec uszkodzeniu.