Joanna Żubr

Joanna Żubr

Joanna Żubr (ur. 24 maja 1782 w Berdyczowie, zm. 9 lipca 1852 w Wieluniu) – sierżant Armii Księstwa Warszawskiego, uczestniczka wojen napoleońskich, pierwsza kobieta odznaczona krzyżem Virtuti Militari, pierwsza sierżant-kobieta w wojsku polskim.

Życiorys

Po powstaniu Księstwa Warszawskiego, w roku 1808 Joanna Żubr wraz ze swoim mężem Maciejem Żubrem, przyjechała ze wschodniej Galicji, będącej pod zaborem austriackim. On wstąpił do wojska. Wkrótce potem ona także wstąpiła do 2 Pułku Piechoty (4 kompania, 2 batalion) jako strzelec, ukrywając swoją płeć przed kolegami i dowództwem, nosząc męski mundur.

Brała udział w kampanii galicyjskiej przeciw Austrii. Za swe męstwo w czasie walki o Zamość 19 maja 1809 roku, podczas której przedostała się na czele grupy żołnierzy przez sekretną furtę w okolicach Bramy Lwowskiej i wdarła się na mury zdobywając armatę, została odznaczona przez księcia Józefa Poniatowskiego krzyżem srebrnym Virtuti Militari (miała wówczas 27 lat). Była jedną z pierwszych kobiet na świecie, która otrzymała order za bohaterstwo w walce oraz pierwszą Polką, która otrzymała to najwyższe odznaczenie bojowe.

Po tej kampanii przeszła do 17 Pułku Piechoty w dywizji Dąbrowskiego. Jej mąż był podchorążym w tej samej jednostce. Była pierwszą kobietą w wojsku polskim, która dostała promocję do stopnia sierżanta. Jednostka, przemianowana na Dywizję Wielkopolską, brała udział w kampanii rosyjskiej 1812.

Po raz drugi, niezgodnie ze statutem orderu, otrzymała Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari w 1812 za zasługi podczas potyczki pod Bychową nad Dniestrem, udekorowana przez gen. Dziewanowskiego.

W czasie odwrotu Napoleona spod Moskwy została oddzielona od swojej jednostki, ale udało jej się zbiec z Rosji na własną rękę. W lecie 1813, po utracie Krakowa przez Józefa Poniatowskiego, dołączyła do polskich oddziałów w Saksonii, gdzie służyła aż do traktatu pokojowego w Fontainebleau, który zakończył wojnę. Brała udział w siedemnastu bitwach i oblężeniach.

Razem z mężem wróciła do Polski. Ponieważ nie był możliwy dla nich powrót pod okupację rosyjską lub austriacką, osiedli w Wieluniu. Zmarła tam w 1852 w wieku około 70 lat (lub 80 – według informacji na nagrobku) podczas epidemii cholery.

Uwieczniona w powieści Wacława Gąsiorowskiego Huragan.

Info za Wikipedią. 

Dodatkowe informacje na stronie: http://www.ii.uni.wroc.pl/~rzuber/index04.html

Kesz:

Jak prawie zawsze to zamaskowane mikro. Na tym cmentarzu pochowana jest Joanna Żubr- dodałem dodatkowy punkt. Kesz nie znajduje na terenie cmentarza! Proszę o konspirację przy podejmowaniu i szybki kontakt gdyby kesz zaginął (nr tel jest na moim profilu)