Poznańczyk”-Był to pociąg improwizowany, złożony z osłoniętych betonem i workami z piaskiem wagonów towarowych, uzbrojony w karabiny maszynowe. „Poznańczyk” został przysłany do Wielkopolski przez Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego w Warszawie w celu wsparcia działań powstańczych, a bezpośrednią decyzję o zajęciu Krotoszyna siłami tegoż pociągu podjął sztab Batalionu Pogranicznego ze Szczypiorna. 31 grudnia 1918 roku „Poznańczyk” wziął udział w walkach o zdobycie Ostrowa Wielkopolskiego.
Załogę pociągu stanowiła kompania pleszewska, którą dowodził sierżant Antoni Kozłowicz., pluton karabinów maszynowych ze Szczypiorna pod dowództwem podporucznika Stefana Prawowskiego oraz kilkunastu ochotników z Ostrowa Wielkopolskiego.
1 stycznia 1919 roku pod Krotoszynem dowódca "Poznańczyka" por. Jan Szlagowski zdał dowództwo pociągu swojemu zastępcy, a sam stanął na czele powstańczej tyraliery, która około godziny 18.oo wkroczyła przy wsparciu załogi pociągu na krotoszyński dworzec. W skład załogi pociągu wchodziły: pluton pleszewski sierż. Antoniego Kozłowicza, pluton karabinów maszynowych ze Szczypiorna ppor. Stefana Prawowskiego i kilkunastu ochotników z Ostrowa. Po zdobyciu dworca, powstańcy, przy współudziale miejscowych ochotników, zajęli wszystkie ważniejsze obiekty w mieście.
Po zakończeniu walk w powstaniu wielkopolskim pociąg pancerny por. Szlagowskiego został skierowany do Poznania, gdzie w Zakładach H. Cegielskiego został zmodernizowany i uzyskał identyczne wyposażenie jak wcześniej sformowany w Poznaniu pociąg pancerny „Danuta”. W grudniu 1919 roku „Poznańczyka” skierowano do walki w wojnie polsko-bolszewickiej, gdzie walczył na froncie białorusko-litewskim.
Na znalazców czekają certy :)