Władysław Wawrzyniak – urodzony w 15 .V. 1890 w Antoninie, major WP
Absolwent Gimnazjum Ostrowskiego, gdzie w latach 1909-1910 był prezesem tajnego Towarzystwa Tomasza Zana. Studiował prawo we Wrocławiu oraz Monachium. Członek konspiracyjnego „Zetu” – Związku Młodzieży Polskiej. Podczas I wojny światowej zmobilizowany, dwukrotnie ranny. Jego przerwa urlopowa w rodzinnych stronach zbiegła się z wydarzeniami tzw. Republiki Ostrowskiej, gdzie współtworzył 1 Pułk Piechoty Polskiej. Po jego rozwiązaniu wraz z częścią żołnierzy przedostał się do Szczypiorna, gdzie objął dowództwo nad Batalionem Pogranicznym. Jednostka ta oswobodziła Skalmierzyce, następnie brała udział w wyzwalaniu Ostrowa 31 grudnia 1918 roku. Rozkazem nr 2 Dowództwa Głównego z dnia 7 stycznia 1919 r. mianowany dowódcą VII Okręgu Wojskowego z siedzibą w Ostrowie. Od 18 stycznia dowódca frontu południowego powstania wielkopolskiego. Brał udział w formowaniu 12 Pułkiem Strzelców Wielkopolskich. Po powstaniu walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, od 1929 roku przeniesiony w stan spoczynku. Zgłosił się na ochotnika do wojska we wrześniu 1939 roku, trafił do niewoli sowieckiej, został zamordowany wiosną 1940 roku w Katyniu.
Kawaler Orderu Virtuti Militari V klasy, Krzyża Niepodległości i Orderu Odrodzenia.
W sąsiadującym z keszem kościele Matki Boskiej Ostrobramskiej w Antoninie znajduje się tablica pamiątkowa poświęcona Władysławowi Wawrzyniakowi. Sam kościół, będący jednocześnie kaplicą grobową Radziwiłłów jest obiektem wartym osobnego kesza.
Kesz: zawiera: logbook, ołówek GK, certyfikaty FTF,STF,TTF i dalsze
Opracowano na podstawie:
- Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918 -1919, red. A. Czubiński, B. Polak, Poznań 2002.
- Z. Dykcik, Republika Ostrowska. Przyczynek do historii powstania wielkopolskiego 1918-1919, Ostrów Wielkopolski 1992.
http://edukacja.barycz.pl/zasoby/?p=100&id_z=821