Wieś Strachocina położona jest w dolinie potoku Różowego. Jest otoczona wzgórzami pokrytymi lasami. Historia Strachociny rozpoczyna się w drugiej połowie XIV w. Akt fundacyjny wsi został wydany przez Kazimierza Wielkiego na rzecz braci Piotra i Grzegorza z Kunowej i pochodzi z 10 maja 1369. W akcie tym wieś występuje jako "Szwanczyce". Jej pierwszym sołtysem był Strachota. Według miejscowej tradycji nazwa Strachocina pochodzi właśnie od imienia jej zasadźcy. Nazwa ta funkcjonuje już w roku 1390, Strachocina na początku była wsią królewską, jednak już od końca XIV w. aż do pierwszego rozbioru Polski w 1772 przeszła w dzierżawę.

W wiekach XVI i XVII dzierżawcami wsi byli Bobolowie mieszkający w miejscu  zwanym dziś "Bobolówką". W 1591 roku urodził się tam przyszły Patron Polski, Święty Andrzej Bobola. Strachocina stała się miejscem kultu tego Świętego. 

Niezwykłe są opowieści o Świętym Andrzeju Boboli. Jest Patronem Polski na obecne trudne czasy. Wielu wierzy, że uratuje on nasz kraj przed zagładą. Kult tego Świętego jest coraz mocniejszy a do Strachociny ściągają tłumy pątników. Według podania w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku proboszczom parafii ukazywała się tajemnicza postać w stroju jezuickim. Dopiero ksiądz Niżnik, do drzwi którego wielokrotnie ktoś pukał zawsze o tej samej porze, w nocy z 16 na 17 maja 1987 r. odważył się zapytać tajemniczą postać o tożsamość. Usłyszał w odpowiedzi, że to Andrzej Bobola i że domaga się utworzenia jego kultu w Strachocinie (postać zakonnika ukazywała mu się już od roku 1983). Od tej pory zjawa nie pojawiła się więcej. Na polecenie ks. abp przemyskiego Ignacego Tokarczuka ks. Niżnik skontaktował się z jezuitą proboszczem sanktuarium Andrzeja Boboli w Warszawie. Po dłuższych poszukiwaniach natrafiono na dokumenty wskazujące, że rodzina Bobolów zamieszkiwała tzw. Bobolówkę w dzisiejszej Strachocinie (wcześniej uważano, że Andrzej Bobola pochodził z sandomierskiego). Rodzice Andrzeja musieli jednak opuścić wioskę z powodu najazdu Tatarów w 1624 r. Wówczas spłonął również miejscowy kościół. W 1702 r. Święty Andrzej Bobola objawił się również  w kolegium jezuickim w Pińsku każąc odszukać trumnę ze swoim ciałem. Znaleziono ją już w trzecim dniu poszukiwań. Na trumnie znajdował się napis, że o. Andrzej Bobola zginał 16 maja 1657 w Janowie Poleskim. Po otwarciu trumny okazało się, że ciało Świętego jest nienaruszone i widać świeżą, zastygłą krew. W czasie objawień w Pińsku miasto było oblężone przez Szwedów. Gdy odnaleziono ciało Świętego Szwedzi odeszli. Relikwie Świętego Andrzeja po kanonizacji przybyły do kościoła jezuitów w Warszawie (1938). Fragment relikwii znajduje się również w Strachocinie.

W przysiółku "Bobolówka", miejscu narodzin Świętego Andrzeja Boboli, zorganizowano piękny ogród wykorzystując ukształtowanie terenu oraz pozostałości parku dworskiego (okazały starodrzew). Zbudowano murowane stacje Drogi Krzyżowej – każda inna, niosąca jakieś przesłanie. Oprócz tego w mniejszych drewnianych kapliczkach przedstawiono drogę męczeńska Świętego Andrzeja Boboli. Na szczycie wzgórza znajduje się kaplica. Obecnie (sierpień 2018) budowany jest pomnik upamiętniający stulecie odzyskania niepodległości przez Polskę.

Literatura:

Jan Dobraczyński, Mocarz. Opowieść o św. Andrzeju Boboli

Św. Andrzej Bobola. Łowca dusz Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu

Skrzynka została założona dzięki finansowej pomocy Ministerstwa Sportu i Turystyki.