Na skraju wsi, w otoczeniu pięknego starodrzewu znajduje się zabytkowa, drewniana cerkiew greckokatolicka. Osadzona jest na kamiennej podmurówce na planie krzyża, orientowana, tzn. ołtarz skierowany jest na wschód na pamiątkę znajdującego się tam kiedyś rajskiego ogrodu oraz miejsca narodzin Jezusa. Prezbiterium cerkwi jest mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie. Nawa jest otwarta do babińca oraz ramion transeptu. Nad nawą znajduje się kopuła, która została osadzona na ośmiobocznym tamburze, zwieńczoną latarnią. Prezbiterium i babiniec, zostały przykryte dachami ostrosłupowymi i zwieńczone wieżyczkami z blaszanymi hełmami i latarniami. Przed babińcem znajduje się ganek oparty na słupach. W babińcu zaś zachowała się polichromia patronowa z lat 1867-1868, zaś do babińca został przystawiony chór muzyczny. W kopule cerkwi został zobrazowany Sąd Ostateczny oraz Król Dawid na chórze. Ikonostans pochodzący z XVIII i XIX wieku jest niekompletnie zachowany. W prezbiterium znajduje się ołtarz Św. Antoniego jeszcze z poł. XVIII wieku. Cerkiew powstała prawdopodobnie w 1767 roku jednakże dokumenty podają różne daty- 1786, lub 1764 i 1768. Ze względu na zły stan techniczny obiektu, w 1813 roku przeprowadzono generalny remont sanktuarium i babińca. W latach 1867 – 68 w czasie remontu całe wnętrze zostało pokryte polichromią, jednakże zachowała się ona jedynie w babińcu. W latach 1899-1900 dobudowano poprzeczną nawę (transept). Cerkiew została znacznie zniszczona w czasie wojny w 1915 roku i wyremontowana kilka lat później. W 1947 roku cerkiew zmieniono na kościół filialny p.w. Narodzenia NMP. Ikonostas został odrestaurowany w latach 2007 – 2010 roku. Przy kościele znajduje się murowana dzwonnica typu parawanowego (w postaci ścianki z kilkoma arkadami, w których każda mieści dzwon).
Skrzynka została założona dzięki finansowej pomocy Ministerstwa Sportu i Turystyki.