Kościół p.w. Narodzenia
Najświetszej Marii Panny jest, obok nie istniejącego dziś
kościoła św. Ducha, drugą świątynią w Gryfinie. Jego
początki sięgają czasów lokacji miasta w XIII wieku.
Kościół przed wojną był pod wezwaniem św. Mikołaja.
Posiadał bogate i interesujące wyposażenie wnętrza. Obecnie
najwartościowszym jego elementem jest rzeźbiona w piaskowcu
renesansowa ambona z 1605 roku. Nieco wcześniejsze, bo pochodzące
z XVI stulecia są renesansowe stalle w prezbiterium (siedziska).
Również renesansowy był dawny ołtarz główny - tryptyk
namalowany w 1586 roku przez znanego pomorskiego artystę Dawida
Redtela. Dzisiaj można go podziwiać (w niekompletnym, niestety,
stanie) w Muzeum Narodowym w Szczecinie. Obecny ołtarz główny
pochodzi z lat sześćdziesiątych XIX wieku i mieści przywieziony
po II wojnie światowej z kresów wschodnich obraz pędzla
Stanisława Batowskiego, przedstawiający hołd stanów polskich
składany Matce Boskiej Królowej Polski.
Ważnym zabytkiem techniki są kościelne organy
o trzydziestu registrach, zbudowane w XIX stuleciu przez firmę
Gruneberg. Jeszcze po roku 1945 kościół ozdobiony był
efektowną polichromią zaprojektowaną przez berlińskiego malarza
Hansa Seligera. Dekoracja ta o motywach ornamentalnych i
figuralnych oparta była na wzorach starochrześcijańskich i
należała do najbardziej wartościowych przykładów malarstwa
monumentalnego XIX i XX wieku na Pomorzu Zachodnim. Została ona
jednak całkowicie zamalowana podczas przystosowywania kościoła z
protestantyzmu na katolicyzm. Wtedy też zmienił wezwanie na
obecne.
Zieleniec otaczający kościół był dawniej cmentarzem dla
wszystkich wiernych przynależących do parafii. Jako taki
wymieniony był już w roku 1314 i sięgał szeroko w dzisiejsze
ulice Kościuszki i Bolesława Chrobrego. Pochówków zaprzestano
na nim w roku 1781, kiedy to oddano do użytku nowy miejski
cmentarz za murami (dzisiejszy park).
Kościół mieści się w centrum miasta, na Placu Barnima, dawnym Rynku. Koordynaty wskazują dokładnie jego miejsce. Hasłem do zaliczenia skrzynki jest nazwa zwierzęcia (całość pisana małymi literami) umieszczonego w witrażu w północnym portalu.