Inicjatorem budowy pomnika był ksiądz Mieczysław Mieszko (na fotografii). Pomnik powstał z okazji 1000 lecia przyjęcia przez Polskę chrztu. (966-1966). Pomnik miał być hołdem dla wszystkich kurpiów którzy walczyli przez kilka stuleci o swoje tereny i Ojczyznę.
Po bokach pomnika znajdują się lata, które w sposób symboliczyny przypominają najważniejsze walki z życia kurpiów. Jako pierwszy jest wymieniony rok 1656: "Walki chłopów przeciw armii Karola Gustawa w l. 1655 - 1656 zainspirowane były przez patriotyczną szlachtę i księży, pod ich wpływem, na ich wezwanie, uniwersały działania te przybrały tak duże rozmiary."
"...Rok 1656 to samoobrona kurpiowska i zapewne partyzantka prowadzona w ramach ogólnego ruchu powstańczego. Lata 1704-1708 to w zasadzie samoobrona, ale wobec rozkładu państwa polskiego prowadzona przez Kurpiów bądź na własną rękę, bądź we współdziałaniu z okoliczna szlachtą. W latach 1733-1736 Kurpie zostają włączeni przez władze państwowe do walki o suwerenność, jak się zdaje w okresie tym puszczacy zaczynają rozumieć, że losy ich małej ojczyzny są zależne od losów wielkiej ojczyzny. Kotynuacje tego przeświadczenia zapewne przynosi okres konfederacji barskiej, szczególnie wyjście oddziału Kurpiów poza Puszczę Zieloną w r. 1771. Walki Kurpiów w r.1708 to jedna z najchlubniejszych kart oręża polskiego w dobie jego upadku, podobnie jak i mimo przegranej bitwa pod Zarębami w 1735." (źródło)
Jak widać pierwsze walki kurpiów przypadały na lata Potopu Szwedzkiego i III wojny północnej w bitwie ze Szwedami więc z tąd wzięła się nazwa pomnika.