W 1823 r. Hartwig Kantorowicz założył Fabrykę Wódek i Likierów roku w Poznaniu na ulicy Wronieckiej. Z czasem jednak, by zwiększyć i unowocześnić produkcję, trzeba było wybudować nowe fabryki, więc w roku 1908 firma „Hartwig Kantorowicz” oddała do użytku nowoczesny kompleks mieszkalno-fabryczny na poznańskich Garbarach przy ulicy Grochowe Łąki (na której się właśnie znajdujesz).

Był to niezwykle oryginalny i nowoczesny kompleks. Od frontu znajdowała się trzypiętrowa, okazała kamienica, mieszcząca po trzy mieszkania na każdej kondygnacji oraz pomieszczenia wysoko wyniesionej nad poziom gruntu sutereny.

Przejazd umieszczony na skraju działki prowadził na podwórze, gdzie znajdowała się fabryka. Równolegle do kamienicy frontowej, wzniesiono tam wykonany w konstrukcji żelbetowej budynek, mieszczący na parterze biuro, a na piętrze ekspozycję gotowych wyrobów. Właściwa fabryka znajdowała się w następnym budynku, usytuowanym poprzecznie do działki, w którym znajdowały się hale produkcji i rozlewu alkoholi. Całość zamykały od tyłu: budynek techniczny, stajnia i wozownia. Trzy budynki połączone były ze sobą skrzydłem wzdłuż zachodniej granicy działki, wszystkie wykonane zostały w najnowocześniejszej wówczas technice szkieletu żelbetowego i nakryte były wysokimi, mansardowymi dachami z dachówką.

Pod całą działką znajdowały się wielkie piwnice mieszczące magazyny, dostępne z poziomu parteru i pięter dzięki licznym, nowoczesnym jak na tamte czasy windom towarowym i osobowym. Wentylację tych piwnic umieszczono bardzo pomysłowo – w pogrubionych filarach murowanego ogrodzenia na wschodniej granicy działki.

Fabryka Kantorowicza, dzięki zastosowanym środkom technicznym, była najnowocześniejszą tego typu budowlą w Poznaniu oraz jedną z najnowocześniejszych w Polsce. Bezpieczeństwem przeciwpożarowym dorównywała wznoszonym wówczas domom towarowym (czyli dzisiejszym galeriom J). W 1927 roku wytwarzana w fabrykach Kantorowicza „Wyborowa” stała się pierwszą na świecie zarejestrowaną marką wódki i pierwszą eksportowaną poza granice państwa.

Rok 1920 przyniósł koniec ery Kantorowiczów. Konieczność opowiedzenia się za lub przeciw polskości spowodowała, że ogromna rzesza ludności żydowskiej Poznania, przede wszystkim tej najbogatszej, poczuła się kulturowo i językowo związana z Niemcami i wyjechała z miasta, sprzedając swe majętności, często za niskie ceny. 5 listopada 1920 r. o godz. 20 w kancelarii Ludwika Zachariasza Cichowicza (znajdującej się na obecnym Placu Wolności w budynku numer 18) stawili się dr Franz Kantorowicz oraz dwaj dyrektorzy Polskiego Banku Przemysłowców – dr Kazimierz Bajoński i dr Stanisław Pernaczyński. Franz Kantorowicz sprzedał bankowi wszystkie swe aktywa w Poznaniu, na które składała się m.in. fabryka na Grochowych Łąkach, stara fabryka znajdująca się na ul. Wronieckiej i rogu ul. Masztalerskiej oraz inne posesje, za sumę 20 mln ówczesnych marek (około 50 mln dzisiejszych złotych) niemieckich, w tym 5 mln za grunty i budynki.

Obecnie prawie wszystkie budynki są w posiadaniu poznańskiej prokuratury.

Źródła:

http://zamek.org.pl/aktualnosci/butelki-hartwig-kantorowicz/

http://www.czajkus.com/Big%20Bottles/Kantorowicz/Kantorowicz.htm

https://spirits.com.pl/fabryka-wodek-i-likierow-hartwiga-kantorowicza/

http://poznan.wikia.com/wiki/Fabryka_w%C3%B3dki_i_likier%C3%B3w_Hartwig_Kantorowicz

https://pl.wikipedia.org/wiki/Fabryka_W%C3%B3dek_i_Likier%C3%B3w_Hartwiga_Kantorowicza

 Skrytka: 

Magnesikiem przyczepiona, po drugiej stronie ulicy i trochę jeszcze dalej. W środku miejsce dla krecików spokojnie się znajdzie. 

Współrzędne mogą szaleć ze względu na wysoki mur, można podejmować bez niej. Jeśli znajdziesz ul. Grochowe Łąki 6, pod którymi kiedyś mieściła się fabryka przejdź na drugą stronę i kieruj się w stronę Garbar, szukąc czegoś, do czego zmieści się większy magnetyk.

Nie zapomnij zapisać kod do finału.