GOPR – Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe

Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (GOPR) – organizacja prowadząca akcje ratownicze, szkolenia i zapobiegająca wypadkom na terenach górskich Polski.

Powstało w 1952 roku w Zakopanem z inicjatywy Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. 15 września tego roku przyjęty został regulamin i określona struktura GOPR. Pierwszym prezesem został Stefan Zwoliński. W tym roku została utworzona charakterystyczna odznaka ratowników GOPR. Utworzono wkrótce wtedy następujące oddziały: Beskidzkie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, Krynickie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, Sudeckie Ochotnicze Pogotowie Ratownicze. Po czterech latach działalności opracowano nowy regulamin GOPR, w którym w miejsce dotychczasowych sekcji terenowych powołano następujące grupy regionalne: Grupę Tatrzańską (Zakopane), Grupę Beskidzką (Bielsko-Biała), Grupę Krynicką (Krynica) i Grupę Rabczańską z siedzibą w Rabce. W 1961 roku powstała grupa bieszczadzka z siedzibą w Sanoku. W tym czasie rozpoczęto składanie przysięgi, co dotychczas praktykowano jedynie w grupie tatrzańskiej. W 1968 roku GOPR został członkiem zwyczajnym ICAR – Międzynarodowego Komitetu Ratownictwa Alpejskiego. Na początku lat 70. GOPR wprowadził system łączności radiowej, a w 1975 roku – współpracę z lotnictwem sanitarnym. W 1976 roku grupa sudecka została rozbita na karkonoską i wałbrzysko–kłodzką. W 1990 roku ratownicy tatrzańscy wystąpili ze struktur GOPR, wracając do formuły niezależnego stowarzyszenia – Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. W 2012 roku GOPR odznaczono Medalem Honorowym im. Józefa Tuliszkowskiego.

Myślę, że to już kolejna mobilna którą robisz z serii czyli wiesz @,$,%,&  jak nie to patrz w stosownej. 

Obecnie GOPR, tak jak działający niezależnie TOPR, jest organizacją zamkniętą. Aby zostać ratownikiem GOPR-u, trzeba mieć odpowiedni wiek (18–35 lat), przejść dwuletni staż kandydacki, intensywne szkolenie oraz testy i egzaminy kwalifikacyjne, które sprawdzają nie tylko umiejętności teoretyczne takie jak wiedza medyczna oraz topografia terenu, ale także kondycję fizyczną, umiejętność jazdy na nartach itp. oraz zdać egzamin.

Ratownicy GOPR-u na zmiany pełnią 24-godzinne dyżury przez wszystkie dni w roku w swoich stacjach ratunkowych. Umieszczone są one zazwyczaj przy schroniskach, większych stacjach narciarskich oraz miejscach wytężonego ruchu turystycznego. Ratownicy korzystają dzisiaj z nowoczesnego sprzętu ratowniczego, który znacznie usprawnia ich pracę, takiego jak samochody terenowe, quady, skutery śnieżne, detektory lawinowe, GPS-y, radiostacje itp.

Ratowników GOPR-u można rozpoznać dzięki charakterystycznym strojom – czerwonym lub czerwono-niebieskim polarom, kurtkom, spodniom. Na stroju widnieje owalny symbol z błękitnym krzyżem pośrodku lub / oraz sam krzyż bezpośrednio na ubraniu wraz z podpisem GOPR.

Obecnie GOPR tworzy 7 grup regionalnych:

• Bieszczadzka
• Krynicka
• Podhalańska
• Jurajska
• Beskidzka
• Wałbrzysko-Kłodzka
• Karkonoska

W końcu 2016 GOPR liczył 102 ratowników zawodowych i 896 ochotników.

W okresie od 24 czerwca do 31 sierpnia 2017 na terenie polskich gór, od Sudetów po Bieszczady (z wyłączeniem Tatr) GOPR interweniował 614 razy.

O keszu:

Mobilniaczek jak w widać w formie magnetycznej lub wiszącej, zależnie od potrzeb. Pluszak ze względu na możliwość łatwiejszego ukrycia.

Zasada jest prosta – podejmując kesza musisz go przenieść  w miejsce innej goprówki (budynek GOPR) lub miejsca gdzie GOPR można znaleźć. Spojlery dla kolejnych znalazców proszę ewentualnie umieszczać w logach. Kesz powinien poruszać się w granicach województwa Śląskiego. Kesz ma widzieć bramę, wejście lub logo GOPR

Kesz jest częścią projektu – Na ratunek !