z sieci:

Kaplica Christiana Friedricha Klingberga

Bezpośrednio przy ulicy 3 Maja znajduje się grobowiec Christiana Friedricha
Klingberga, również z początku XIX w., położony w sąsiedztwie dawnej posiadło-
ści kupca (Fot. 40). Grobowiec usytuowany jest na stromym zboczu, a fragment
terenu pod jego budowę został specjalnie wyrównany i wydzielony ze wszystkich
stron kamiennym murem, najwyższym od strony ulicy, przy którym umieszczono
także kamienne schodki.
Grobowiec został wzniesiony jako murowany z cegły, otynkowany, na podmurówce
z czerwonego piaskowca, o dachu namiotowym. Jego rzut rozwiązany
został na planie kwadratu, a bryła zbliżona jest do sześcianu o ściętych narożach.
Wnętrze prawdopodobnie ma kształt ośmioboku, trudno to jednak ustalić jednoznacznie,
gdyż drzwi do kaplicy zostały zamurowane w celu ochrony przed niszczeniem
obiektu. Wejście do grobowca w elewacji północnej poprzedzają trzy
stopnie z czerwonego piaskowca. Elewacje kaplicy posiadają boniowania wykonane
w tynku oraz prostokątne płyciny w pasie poniżej gzymsu wieńczącego, przedstawiające
symbole przemijania (symbole wanitatywne). Nad wejściem w elewacji
północnej widnieje, niestety, trudna już do odczytania płaskorzeźba przedstawiają-
ca Geniusza śmierci, w elewacji południowej – klepsydra ze skrzydłami nietoperza
i przeplecioną przez ogniwa zwisającą draperią (Fot. 41), w elewacji wschodniej
– wąż między lekytami, pożerający własny ogon, a w zachodniej – urna stojąca na
podeście, opleciona wężem, ze stojącą u boku zgaszoną lampą oliwną, za nimi
skrzyżowane: kosa i gasnąca pochodnia.
Kaplica wymaga przeprowadzenia pilnie prac konserwatorsko-restauracyjnych
oraz usunięcia z jej otoczenia samosiewów drzew i krzewów, które naruszają
konstrukcję kamiennego muru okalającego grobowiec i stanowią zagrożenie dla
samej kaplicy.

Kaplicę mijasz niepostrzeżenie jak wiele innych miejsc w życiu.

Zatrzymaj się, wspomnij przeszłość, czy bez niej miałbyś tak dobrze by móc podróżować...  

kesz założony po ciężkim dla mnie roku,

gdzie musiałem stawić czoła z druzgocącym pytaniem: co po nas?

na pamiątkę ś.p. Adama...

kesz po wschodniej stronie, na osi kaplicy, na granicy parceli, tematyczny...  niby micro, ale prawie normalny...

P.S. Zmieniłem nazwę i opis kesza z powodów merytorycznych. Robiąc kwerendę o Walimiu doczytałem się do dokładniejszych materiałów. Poprzednia nazwa kesza mówiła o grobowcu rodziny Seylerów. Tenże jest posadowiony przy kościele parafialnym św. Barbary w Walimiu. Jest w nim zachowana przepiękna statua kobiety z marmuru.

źródło: http://www.bibliotekacyfrowa.pl/Content/78104/Walim_dzieje_i_krajobraz_kulturowy_sudeckiej_osady_wlokienniczej.pdf

tamże w przypisie 610 o powielanym błędzie nazewnictwa