Prawdopodobnie największy i jeden z ciekawszych fortów twierdzy. Zachowała się tu obserwacyjna kopułka pancerna oraz część podziemna. Niestety, część pomieszczeń zalana jest wodą, a wejście do kopuły jest niemożliwe, ponieważ okoliczni chłopi zdemontowali stalową klatkę schodową.
Budowany był od roku 1913 niemal do rozpoczęcia szturmu przez Niemców w 1915. Część załogi stanowili miejscowi, a walki w rejonie fortu trwały od 23 lutego do września. Najbardziej zażarty bój stoczony został 1 września. Wg członków załogi armaty wystrzeliwały tego dnia nawet 55 pocisków na minutę.
Podczas Bitwy Niemeńskiej w wojnie polsko-bolszewickiej polski 202. Pułk Piechoty zbliżył się do umocnień fortu 24 września 1920 roku. Pomimo trwających do wieczora walk fortu - podobnie jak fortu I - nie udało się zająć. Nazajutrz oddziały rosyjskie otrzymały rozkaz wycofania się.
W skład grupy fortecznej oprócz fortu głównego wchodziły punkty oporu G, D, nr 3 oraz prochownia.
Szczegółowy opis fortu w jęz. rosyjskim na stronie Крепость Гродно: http://www.fortressgrodno.by/index.php?id=27
Fort znajduje się na łące we wsi Łabno (Лабно-Огородники). Auto można zostawić przy asfalcie i przejść ok. 200 metrów. Choć gruntowa droga prowadząca niemal do miejsce ukrycia jest wyboista i zarośnięta trawą, to drive-in jest możliwy.
Magnetyczny pojemnik mikro ukryty na kordach na zewnątrz. Do wyciągnięcia kesza wraz z maskowaniem przyda się scyzoryk, wkrętak, kawałek drutu lub podobne, nawet improwizowane narzędzie. Nie wymaga wchodzenia do fortu ani ekwilibrystycznych popisów.
ale
☠ Uwaga! W zależności od warunków atmosferycznych, pory roku oraz wybranej drogi próba dotarcia do skrzynki i dokonania wpisu do logu może okazać się śmiertelnie niebezpieczna. ☠ Odradzam samotne poszukiwania. Osoby nieletnie wszelkie próby powinny podejmować tylko w towarzystwie osoby dorosłej, najlepiej opiekuna prawnego.