Zamknięty cmentarz katolicki w Międzyrzeczu jest on najstarszą istniejącą nekropolią w przestrzeni historycznej miasta. Pierwsze kroki w celu jej założenia podjął w 1823 proboszcz parafii św. Jana Chrzciciela: Antoni Gerhard Henke.
Projekt zrealizowano w 1829 roku , pierwszy pogrzeb miał miejsce 8 marca 1829 roku kiedy pochowano żonę woźnego sągowego. Obszar cmentarza powiększono w latach 1925 i 1937.
Teren który włączono do cmentarza w 1937 nie był zagospodarowany przez co w 1959 został wyłączony z przeznaczenia grzebalnego i zagospodarowany jako ogrody, w czsach obecnych znajduje się park.
Po roku 1945 cmentarz był główną nekropolią miasta. Pochowani są tu powojenni pionierzy Międzyrzecza, a także liczni mieszkańcy miasta zarówno Polacy jak i Niemcy. Ważnym elementem cmentarza jest mogiła Powstańców Wielkopolskich poległych w walkach w 1919.
Czytelnym elementem cmentarza są zachowane elementy kompozycji alejowo-kwaterowej, obejmujące neogotyckie kaplice grobowe, oraz zieleń. Cmentarz jest stanowiskiem takich gatunków jak żywotnik zachodni, Platan klonolistny, lipa drobnolistna.
Od 1966 roku cmentarz jest zamknięty lecz pozostaje ważnym elementem kulturowym i edukacyjnym w mieście.
O keszu:
Pojemnik normalnych rozmiarów a w nim lokbook coś do pisania i całkiem sporo fantów, oczywiście mogą być na wymianę
Aby go podjąć musisz pozwiedzać trochę teren cmentarza i oglądnąć dobrze stojące tam kapliczki, spojler podpowie dokładnie o którą kapliczkę chodzi.