Już w 1939 r. Niemcy utworzyli obóz jeniecki w Pępicach. Latem 1940 r. do polskich jeńców wojennych dołączyli Francuzi. Od jesieni 1940 r. na ich miejsce zaczęto masowo przywozić grupy robotników żydowskich z gett w Będzinie, Sosnowcu i Czeladzi. Prawdopodobnie przez krótki czas w obozie mogli przebywać jednocześnie Polacy i Żydzi. Więźniowie byli zatrudnieni przy rozbudowie lotniska wojskowego Luftwaffe.
Obóz nazywano: Judenlager albo Judenlager-Arbeitslager.
Więźniowie pracowali na dwie zmiany po 12 godzin dziennie, także w niedziele. Niewolnicza praca była wyczerpująca. Wolny czas wypełniono apelami i bezwzględną selekcją więźniów. Chorych, wycieńczonych i niezdolnych do dalszej pracy odsyłano do gett w Będzinie i Sosnowcu. Powodowało to ukrycie rzeczywistej śmiertelności w obozie. Na miejsce odesłanych sprowadzano nowe kontyngenty Żydów. Warunki bytowe i higieniczne ulegały stałemu pogarszaniu. Strażnicy byli brutalni, a w obozie panował terror. W obozie przebywało ok. 1000 więźniów żydowskich.
7 sierpnia 1944 r. obóz pracy został przekształcony w filię hitlerowskiego obozu koncentracyjnego Gross-Rosen. Nastąpiła wówczas selekcja żydowskich więźniów – chorzy i niezdolni do pracy zostali wysłani do hitlerowskiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, a zdolni do pracy – do obozu pracy przymusowej Arbeitslager Blechhammer, na terenie obecnego Kędzierzyna-Koźla. Do obozu w Pępicach na miejsce Żydów przywieziono Polaków, z których większość pochodziła z ewakuowanego więzienia na Pawiaku w Warszawie. Brak informacji, aby w późniejszym okresie przebywali tutaj Żydzi. Likwidacja obozu nastąpiła w dniach 23–25 stycznia 1945 r. Wszystkich więźniów poprowadzono wówczas w "marszu śmierci" na Zachód.
Źródło: www.sztetl.org.p
----- KESZ -----
Kesz to większe mikro, w maskowaniu pasującym do otoczenia i miejsca.
Powodzenia!