Pod koniec 1914r zaraz na początku I wojny światowej w Szczypiornie Niemcy utworzyli prowizoryczny obóz jeniecki. W założeniu miał on pełnić rolę czasowego obozu odosobnienia w okresie letnim. Jak się okazało obóz wykorzystywany był przez cały rok i przez wiele lat. Więziono w nim tysiące jeńców wojennych między innymi z Rosji, Francji, Anglii, Włoch. Przetrzymywano tu również w 1917 roku polskich legionistów oraz po podpisaniu w 1921r traktatu pokojowego w Rydze, żołnierzy Ukraińskiej Republiki Ludowej.
Wraz z budową obozu jego niemieckie władze w miejscu gdzie znajduje się ta skrzynka, stworzyły cmentarz obozowy. Warunki bytowe panujące w obozie w sposób znaczny przyczyniały się do szybkiego poszerzania jego terenu.
W roku 1922 pochowanych było tu ponad 1200 osób. W tej liczbie było między innymi 45 Anglików, 47 Włochów, 7 polskich legionistów, 11 byłych żołnierzy armii rosyjskiej oraz 197 żołnierzy Armii URL. Kolejnych 500 żołnierzy Armii URL pochowano tu w latach 1922-1923 którzy przetrzymywani byli w Skalmierzyckim obozie jako żołnierze internowani po podpisaniu przez Polskę i RFSRR oraz Ukraińską SRR umowy pokojowej w Rydze.
Przebywający w obozie żołnierze w 1923r z własnej inicjatywy uporządkowali teren cmentarza a za zebrane pieniądze postawili obelisk-pomnik poświęcony pamięci zmarłych tu bojowników o niepodległość Ukrainy.
Ci sami żołnierze po likwidacji w 1924r obozu jenieckiego i utworzeniu z jego społeczności „Stanicy Ukraińskiej” w roku 1929 wykupili przede wszystkim grunt zajęty przez cmentarz który ogrodzili solidnym opłotowaniem a miejsca pochówków gruntownie odnowili.
Na informacje o losach cmentarza w okresie trwania II wojny światowej nie natrafiłam ale jeśli ktoś z keszerów zna jakieś fakty z tego okresu to bardzo proszę.
Po zakończeniu II wojny światowej cmentarz pozbawiony opieki niestety uległ kompletnej dewastacji. Mogiły zrównano z ziemią, pomnik zniszczono, a ogrodzenie betonowo-żelazne zostało rozebrane. Z czasem właściciele okolicznych gruntów zlikwidowali drogę dojazdową do nekropolii a jej teren porosły krzaki i drzewa.
Powyższy stan rzeczy trwał aż do czerwca 1992r kiedy to Zarząd Związku Ukraińców w Polsce zwrócił się do Prezydenta miasta Kalisza o odtworzenie zniszczonego cmentarza w Szczypiornie.
Prace rekonstrukcyjne rozpoczęto w 1996r przygotowaniem odpowiedniego projektu który pozwolił przystąpić do wstępnych prac, między innymi do pomiarów geodezyjnych i uregulowania stanu prawnego gruntów cmentarza. Prace renowacyjne które wykonywane były etapami zakończono ostatecznie w 2001r choć cmentarz oficjalnie zrekonstruowano i udostępniono w 1999r. Koszty odbudowy pokryto z budżetu miasta Kalisza oraz dotacji Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa finansowanej z budżetu państwa.
„Odbudowany cmentarz przy ulicy 29 Pułku Piechoty w Kaliszu przypomina tradycje polsko-ukraińskiego braterstwa broni z lat 1919-1920 i stanowi wyraz hołdu dla tych bojowników o niezawisłą i wolną Ukrainę, których losy wojennej tułaczki przeniosły daleko od ojczyzny. Warto dodać (i podkreślić), że spośród wielu ukraińskich miejsc pamięci narodowej w Polsce ten właśnie cmentarz jest największą wojskową nekropolią.”
Tymi właśnie zacytowanymi słowami kończy się artykuł o Cmentarzu ukraińskim który to można odnaleźć na cyt: „Osiedlowej stronie internetowej Szczypiorna” a w którym to umieszczonych jest o wiele więcej informacji i szczegółów niż w zamieszczonym powyżej opisie.
Opisie geoskrzynki, która kontynuuje po likwidacji OP18A3 oznaczenie ważnego dla „poszukiwaczy skarbów”(i nie tylko) mało znanego historycznego miejsca.
Mała skrzynka w kamuflażu została ukryta poza terenem cmentarza w miejscu wskazanym przez współrzędne i zawiera logbook, ołówek i kilka rzeczy na wymianę. Przy jej szukaniu proszę zwrócić uwagę na spacerujące i przebywające przy najbliższych zabudowaniach osoby które bacznie obserwują poczynania przebywających przy cmentarzu.
Po odnalezieniu skrzynki proszę o chwilę zadumy i wspomnienie pochowanych tu osób. DZIĘKUJE! Życzę powodzenia w poszukiwaniach i do zobaczenia przy kolejnej skrzynce.