Zapraszam do miejskiego parku, który jest rozległą wyspą zieleni, opasaną łagodnym nurtem Wierzycy – to znakomite miejsce na relaks, na wypoczynek z dziećmi (place zabaw), z widokiem na okazałe fortyfikacje starówki. Dawniej park był podmiejskim stawem, powstałym po spiętrzeniu wód na potrzeby młynów miejskich.
W parku znajduje się kilka osobliwości, pośród nich jedna, która splata legendę z historią miasta. To Wierzyczanka, tajemnicza nimfa wodna, pradawna opiekunka Wierzyczan – pierwszych mieszkańców naszej krainy. Kroniki nie pamiętają szczegółów pewnej historii – a być może właśnie Wierzyczanka jest wspomnieniem tej kobiety, którą dawno temu joannici w ostatniej chwili ocalili z rąk pogan przed złożeniem jej bogom w ofierze. Więc jeśli rynek tworzy centrum miasta, sercem Starogardu pozostanie zawsze Wierzyca, która przez wieki uzasadnia bieg miejskich dróg i planów.
Pomnik o którym mowa, to panna z dzbanem Wierzyczanka, rzeźba Adama Smolany, która powstała w 1969 r.
Wierzyczanka to tównież nagroda, przyznawana corocznie przez prezydenta miasta Starogard Gdański w trzech kategoriach: kultura, gospodarka oraz inicjatywy społeczne. Po raz pierwszy przyznano ją za osiągnięcia dokonane w 1999 r. Statuetka wzorowana jest na rzeźbie pomnika, zaprojektowana przez Józefa Olszynkę, a wykonano ją w starogardzkiej hucie szkła Glaspol. Wręczenie nagrody odbywa się pod koniec stycznia, podczas uroczystej gali.
KESZ:
Miejsce ukrycia nieopodal figury Wierzyczanki