Zlepieńcowa grota w Połchowie, wysoka na blisko 4 m jest najwyższą ze „skał” leżących na Pomorzu Gdańskim. Jest też — podobnie jak „grota” w Mirachowie bardziej „skałą” niż „jaskinią”, a nazwę zawdzięcza 5,5–metrowej długości korytarzowi, który został w niej wypreparowany. Skałka została pierwszy raz opisana w 1917 roku, a jej charakter jest zbliżony do grot w Mechowie i Mirachowie.
Niestety brak jakiegokolwiek oznakowania gdzie znajduje się grota, niebieski Szlak Krawędzi Kępu Puckiej pomija ją i można łatwo przeoczyć grotę. Znajduje się tuż obok drogi asfaltowej około 2 metrów, jadąc z Połchowa jest po lewej stronie około 70 metrów od początku krawędzi lasu.
Obiekt ten ma złożoną genezę. Pierwotnie były to luźne osady fluwioglacjalne zdeponowane przez wody powstałe w wyniku topnienia lądolodu, w czasie ostatniego zlodowacenia północnopolskiego. Utwory piaszczysto - żwirowe przykryte zostały glinami zwałowymi - w wyniku działania wód gruntowych oraz procesów infiltracji i rozpuszczania rozpoczeła się ich cementacja. Odbywała się ona selektywnie, a następnie - na skutek erozji i wypłukiwania luźnych skał - powstały pustki między scementowanymi strefami.
źródło:
skarbykaszub.pl
murki.pl
opis harpusa ;)
O keszu:
Pozwoliłem sobie na małą reaktywację ponieważ mimo ogrodzenia to miejsce jest warte zobaczenia. Tak... ogrodzenia. Teren dookoła groty został bowiem ogrodzony. Zaciekawiony zadzwoniłem na numer ochrony podany na tabliczce, Ci jednak odmówili udzielenia informacji. No cóż.. zostaje tylko pooglądać grotę z daleka...