Po dawnej świetlności ślad zaginął - a szkoda!
To zarazem wielkie marnotrawstwo tak prestiżowej przestrzeni - jak inne okoliczne miasto posiadało ( oprócz tego w Gdyni) odkryty basen miejski ?
I to powstały jeszcze przed II wojną światową.
Budowę basenu kąpielowego zakończono tuż przed wybuchem II Wojny Światowej (1939r.) a samym celem tej budowy było dążenie do nadania miastu rangi „kurortowego zaplecza Gdyni” (podobnie jak miało to miejsce z Sopotem w stosunku do Gdańska), a także mało trójmiejskiego centrum turystycznego.
O czym niestety – dziś, gdy ważne są dziury w drogach i chodnikach – zdaje się nikt nie pamiętać.
Na potrzeby budowy basenu zużyto 222 ton cementu z Wejherowskiej Cementowni. Jego wymiary liczą: 20m szerokości i 65m długości. Wodę pozyskiwano dzięki naturalnemu stałemu dopływowi wody.
Natomiast koszt całej inwestycji w tamtym okresie wynosił 44 000 PLN. Architektem, który zaprojektował otwarty basen kąpielowy był inż. Stanisław Świątkiewicz. Ten miejski architekt zaprojektował w Wejherowie także wiele innych budynków użyteczności publicznej, także ulice, place, korty tenisowe, czy też willę burmistrza Bolduana przy ulicy Hallera 9.
Jest on również autorem projektu przebudowy Kolegiaty Wejherowskiej, którą realizowano w latach 20-tych. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych we Lwowie, na zajęcia z rzeźby dojeżdżając do Krakowa do samego Xawerego Dunikowskiego!
Basen był czynny jeszcze po wojnie, aż do upadku PRL. Zamknięto go na początku lat 90-tych.
Opis kesza:
pod kordami +/- 5m.
teren ogólnodostępny , wieczorową pora uważać na podejrzane towarzystwo.
Warto szukać za dnia.