Nazwa miejscowości Krynice pochodzi od okolicznych rozlewisk jakie otaczają miejscowość, są to pozostałości po pradawnym potężnym rozlewisku które tu się znajdowało. Pozostały po nim okoliczne podmokłe tereny bagienne i zalew wykorzystywany głównie przez wędkarzy. Wieś Krynice datowana na XV wiek, dość często zmieniała właścicieli. Na jednym ze wzgórz krynickich w XIX wieku powstał dwór. Przedostatni właściciele Głogowscy, którzy w miejscu wcześniejszego dworu wznieśli, lub przebudowali istniejący dwór na wzór klasycystyczny. Został on otoczony parkiem po którym pozostało tylko kilka dość okazałych dębów znajdujących się najbliższym otoczeniu ruin. Kolejnym właścicielem był Grzegorz Lipczyński, który to wyremontował dwór i wydzielił część posiadłości pod budowę kościoła. Kościołem stała się cerkiew drewniana przeniesiona w 1920 roku z Horyszowa Polskiego.( Cerkiew powstała w 1901-1903 i przeniesiona została do Horyszowa Polskiego, tam nie ukończono montażu. Następnie całość została sprzedana parafii Krynice. ) W powojennych czasach dwór pełnił rolę szkoły, ośrodka zdrowia i apteki. Po wybudowaniu nowego ośrodka dwór stał się świetlicą i klubem rolnika. 1975 roku obiekt został ostatecznej opuszczony. Dwór sukcesywnie dewastowany, stał się w bardzo krótkim czasie ruiną. Obecnie są to bardzo kiepsko zabezpieczone ruiny, (jedyne zabezpieczenie to ogrodzenie go siatką drucianą). Zarośla dość skutecznie blokują dojście i oglądnięcie pozostałości, a silnie nadwyrężone pozostałości murów z drobnymi resztkami sklepień pomiędzy kondygnacjami zachowanych w kilku miejscach, grożą zawaleniem. Całkowity brak dachu i stropów wewnętrznych. Budowla o prostokątnej bryle była najprawdopodobniej dwukondygnacyjna, być może dodatkowo podpiwniczona tyle widać od strony zachodniej, wschodnia strona z wyższym nasypem sugeruje że piwnic mogło jednak nie być, a dolna kondygnacja jest po prostu wysoką suteryną. Obok ruin dworu park krajobrazowy z pomnikowymi drzewami.
Kesz z tyłu , po prawej stronie. Rękawiczki mogą się przydać.
Powodzenia