Założony w 1816 r. Cmentarz ukształtowany jest na podobieństwo „Pateny ofiarnej” - ma kształt kolisty. W pośrodku cmentarza, jakby na drugiej wewnętrznej patenie – wznosi się piękna kaplica neogotycka, zbudowana w 1823 roku przez Aleksandrę z X. Lubomirskich Stanisławową Potocką. W centrum cmentarza, założonego początkowo na planie koła, Aleksandra Potocka poleciła wybudować mauzoleum rodzinne, w którym spoczęły zwłoki męża i jego brata - Ignacego Potockiego (później ich szczątki przeniesiono do kościoła św. Anny w Wilanowie). Mauzoleum Potockich wzniósł w latach 1823 - 1826, w modnym wówczas stylu neogotyckim, Chrystian Piotr Aigner. Wokół mauzoleum - kaplicy, w jego bezpośrednim sąsiedztwie, miejsce wiecznego spoczynku znaleźli wilanowscy oficjaliści i ich rodziny. Ongiś pierścień cmentarny przy kaplicy należał do polskiej arystokracji. Cmentarz jest otoczony charakterystycznym ogrodzeniem, które częściowo udało się uratować. Charakterystyczna i przepiękna jest brama cmentarna.
Idąc na wprost w kierunku kaplicy – po prawej stronie znajduje się Kwatera Obrońców Ojczyzny, która ma niepowtarzalną i ciekawą historię związaną z II wojną światową, a mianowicie: 17 września 1939 roku z Fortu Czerniakowskiego – Polskie Wojsko, II Batalion Obrońców Warszawy rozpoczął natarcie na Niemców, którzy opanowali już wcześniej Wilanów. Zajęli Wilanów i tereny od strony Piaseczna przy pomocy autochtonów zamieszkujących okoliczne tereny nadwiślańskie. Podczas tej walki zginęło – wg. relacji p. Zofii Dobrzańskiej – 74 polskich żołnierzy. Ciała poległych pozbierano z Pól Wilanowskich, z Sadyby, Siekierek, Zawad, Powsinka i wozami konnymi przewieziono na cmentarz. Proboszczem w Wilanowie był wtedy Ks. Jan Krawczyk, który w 1943 r. został aresztowany a następnie zamordowany przez Niemców – rozstrzelany w Palmirach. 49 osób zidentyfikowano, a 25 żołnierzy nie rozpoznano. Polegli składani byli do mogił wysłanych słomą (trumien nie było). Wśród poległych żołnierzy byli również Żydzi w polskich mundurach – relacjonowała p. Z.Dobrzańska. W 1944 roku natomiast pogrzebano 186 poległych i pomordowanych Powstańców Warszawy oraz zastrzelonych przez Niemców w pobliskich miejscowościach i przywiezionych do Wilanowa, a także poległych lub rozstrzelanych oficerów i żołnierzy Armii Krajowej.
W 1998 roku został wystawiony pomnik – obelisk następującej treści: „ POLEGŁYM ZA OJCZYZNĘ W BOHATERSKICH ZMAGANIACH Z NAJEŹDŹCĄ HITLEROWSKIM W ROKU 1939 ORAZ POWSTAŃCOM WARSZAWSKIM W ROKU 1944”. W Kwaterze są pochowani Powstańcy z Baonu „Zośka”, ze Zgrupowania żołnierzy „Oaza”, „Baszta”, „Granat”, z Kompanii „Gustaw”, „Krawiec”, „Legun”, a następnie harcerze z 36 p.p.Legii Akademickiej AK, żołnierze Dywizjonu „Jeleń”, wielu odznaczonych „Virtuti-Militari” pod Dunkierką oraz Rozstrzelani w parku wilanowskim i na Sadybie. Pamiętać należy, że w kwaterze są pogrzebane Harcerki i Łączniczki biorące udział w Powstaniu Warszawskim. Po lewej stronie alejki prowadzącej w stronę kaplicy – Niemcy pogrzebali 13 żołnierzy niemieckich, których ciała w 1943 r. przewieziono do Berlina. W okresie początkowego PRL-u potajemnie pogrzebanych zostało kilku oficerów AK. – Trzeba stwierdzić, że na terenie całego cmentarza pochowano, w grobach rodzinnych i innych, dziesiątki osób walczących w szeregach Armii Krajowej i w Batalionach Chłopskich.
Przy wschodniej ścianie mauzoleum Potockich znajduje się grób rodziny księcia Janusza Radziwiłła (1880-1967), ordynata ołyckiego, posła i senatora RP. W pewnym oddaleniu od mauzoleum, w pobliżu południowego muru cmentarza, odnaleźć można skromny grób wybitnego aktora Romana Wilhelmiego
źródło: http://www.parafiawilanow.pl/
Kordy wskazują na zabytkową neogotycką kaplicę.
Gdzie jest kesz?
Kesz to magnetyk schowany w konstrukcji ławeczki znajdującej się około 25m w linii prostej od kaplicy, przy pomniku z "ostrym nazwiskiem" (gwara warszawska może być pomocna). Kesz jest schowany za zgodą właścicieli ławeczki.
Jak zdobyć hasło do zalogowania skrzynki?
Konieczny jest mały spacer po cmentarzu.
Należy odnaleźć dwa pomniki pokazane na zdjęciach (fot.1 i fot.2) i zanotować nazwiska z pomników. Hasło to kolejno wpisane nazwiska bez odstępu czyli "Nazwisko1Nazwisko2"
Miejsca na podium i tuż za nim certyfikowane.
Powodzenia!
P.S. Jeżeli możesz to uczcij pamięć poległych żołnierzy i zapal znicz na ich kwaterze.