Dziewczynka, zapatrzona na kołujące nad nią bociany, rozmyślała o spotkaniu z leśniczym. Idąc Z GŁOWĄ W CHMURACH, wplątała się w GAŁĘZIE ŚWIERKU.
Z opowieści leśniczego:
„Przeklęte” bywały ptaki, które same będąc czarne, najbliższych kuzynów miały, dla odmiany, białych. Bardzo widoczna był różnica w traktowaniu bociana białego i czarnego. Pierwszy był ptakiem „bożym”, niosącym wiosnę, drugiego uważano za szkodnika i tępiono bezlitośnie. Biel u bociana symbolizowała szczęście, dostatek, a czarne pióra jego kuzyna zło i biedę.
Bocian jest zaliczany w Biblii do zwierząt nieczystych, ale jako tępiciel węży uchodził w chrześcijaństwie za wroga diabła, a nawet za symbol Chrystusa. Żywiącego się podziemnymi stworzeniami bociana uważa się niekiedy za nosiciela dusz.
Źródło: „Zwierzęta a zabobony”, wyd. AR w Poznaniu
UWAGA: Jeśli na logbooku są dodatkowe dane, spisz je!
* Skrzynka powstała przy ścisłej współpracy malyluk i PrezesKiler