Grodzisko w Łosinie z przełomu VII i IX wieku powstało na terenie zalewowej doliny Słupi. O wyborze lokalizacji decydował meandrujący nurt rzeki, tworzący pośród bagnistych łąk naturalną fosę. Na skraju grodziska znajdują się niewielkie wzniesienia, a po stronie wschodniej i południowo wschodniej przepływa Słupia. Gród otoczony był z trzech stron wodą, zaś od wschodu znajdował się, usypany półksiężycowato, wał o wysokości 11 metrów i długości 140 metrów. Do dziś zachował się jedynie 70 metrowy odcinek wału oraz przylegająca do niego część majdanu.
Zmiana koryta rzeki spowodowana jej regulacją, przecięła i rozmyła środkową i zachodnią część majdanu z wałem ochronnym. Od strony wschodniej, na prawym brzegu rzeki, pozostała wysoka część obwałowa, reszta na lewym brzegu. Na terenie grodziska znaleziono szczątki naczyń ceramicznych oraz drobne przedmioty m.in. kościany grzebień.
Kesz znajduje się na pozostałościach wału obronnego. Dojście do niego możliwe jest tylko od strony wschodniej wału, od Łosina za drewnianym mostkiem na południe, potem mała przeprawa przez strumień. Czasami przez strumień ułożone są kładki umożliwiające przejście tubylczym ludom.
Wybaczcie słabą jakość zdjęć w spoilerze, przy okazji kolejnej wizyty z aparatem poprawię to.