Nazwa wsi pochodzi od słowa smogorz, oznaczającego torf, którego pozyskiwaniem trudnili się tutejsi mieszkańcy. Na początku XVI wieku powstał tu folwark, a że majątek był dość często zadłużany, toteż wielokrotnie przechodził z rąk do rąk. Oto niektórzy właściciele w kolejności chronologicznej:

• Łodziowie
• Miaskowscy
• Koszutscy (Karol założył Piaskową Górę)
• Zakrzewscy
• Stanisław Bociszewski
• Teodor Mycielski
• 1905 rok – rząd pruski przejmuje majątek
• 1920 rok – majątek przechodzi w ręce Skarbu Państwa

W pierwszej połowie XIX wieku w okresie uwłaszczenia chłopów część mieszkańców Smogorzewa została przeniesiona nieopodal, dając początek małej wiosce Talary. Plotka historyczna głosi, że pieniądze na to (owe talary) wyłożył smogorzewski dziedzic, chociaż proweniencja nazwy lokalnie jest tłumaczona również opowieścią o zakopanym skarbie.

Spośród właścicieli Smogorzewa szczególnie warto wspomnieć o dwóch:

• Kasper Miaskowski herbu Leliwa – jeden z bardziej znanych twórców polskiego baroku (niektórzy uważają, że również renesansu). W swojej twórczości podejmował polemikę z hasłami głoszonymi przez protestantów, czym realizował postulaty kontrreformacyjne. Wszystkie dzieła, zarówno religijne, jak i świeckie, wydał w księdze Zbiór rytmów. Poeta został pochowany w Strzelcach Wielkich – parę kilometrów stąd. W tamtejszym kościele znajduje się epitafium z 1622 roku ułożone przez niego samego. Więcej informacji o poecie.
• Ludwik hrabia Mycielski – jako młody właściciel majątku rzadko oddalał się od domu, osobiście czuwając nad pracą włościan. Kiedy jednak ojczyzna wzywała do walki, nie zawahał się zaciągnąć w szeregi powstańców. Zginął w okolicach Chełmna rozsiekany szablami dragonów rosyjskich. Tam też, z dala od ojczystej ziemi, został pogrzebany. Tak wspomina go po wielu latach jego krewniak: Był to wspaniały, ślicznej postawy, ogromny blondyn, o jasno-niebieskich, smętnych oczach, niezrównany    w swoim rodzaju typ prawdziwie narodowy polskiego olbrzyma. Smutek pewien, jak żeby przeczucie końca, zawisł był zawsze na jego rycerskim spojrzeniu, stworzony był bowiem na żołnierza. (...) Siły był atletycznej, cały złożony z muskułów i ze stali. Giął w palcach podkowy, srebrne talary, a pamiętam doskonale, gdy raz przed pałac w Chocieszewicach zajechał kłusem wóz czterokonny, on podskoczył ku niemu i zahamował ręką za szprychę toczące się koło. Pamiętam go z tych czasów zawsze tylko przy koniu albo na koniu i zawsze w pięknym kawaleryjskim cywilnym stroju. Więcej informacji o Ludwiku.

Zespół rezydencjalny w Smogorzewie tworzyły dwór i park. Dwór dzisiaj nie istnieje, został rozebrany w lipcu 2008. W parku znajduje się lodownia, dziś bardzo zaniedbana, służy lokalnym mieszkańcom za śmietnik. Parę lat temu w parku odnaleziono groby niemieckich żołnierzy z czasów II wojny światowej. Dreszczyku nadaje fakt, że na tym terenie „za komuny” rozkładano drewniany parkiet i odbywały się zabawy taneczne ku uciesze okolicznej młodzieży.

Zespół folwarczny składał się z chlewni, stajni z wozownią, spichlerzy i najmłodszej spośród zabudowań gorzelni (1907 rok), po której kominie w wigilię Bożego Narodzenie rzekomo schodził gwiazdor z prezentami i rózgą. Tak przynajmniej straszono dzieci...

Opis: Blondo

Kesz:

Mała skrzynka na kordach, zawierająca logbook, ołówek, oszczytko i parę fantów. W środku również certyfikaty dla pierwszych znalazców. Nie ma potrzeby wchodzenia na teren posesji (od niedawna własność prywatna). Kordy wyznaczone za pomocą ortomapy, pierwszych znalazców proszę o weryfikację.