Artyści zwyczajowo pozostawiają na obrazie, rzeźbie lub innym swoim dziele własnoręczny podpis albo charakterystyczny znak, tzw. sygnaturę, która ma za zadanie identyfikować twórcę. Sygnatura zwykle przybiera postać pełnego imienia i nazwiska, samego nazwiska bądź monogramu, rzadziej jakiegoś oryginalnego znaku/symbolu. Raczej nie rzuca się w oczy, jest subtelna, nienachalna.
Twórcy europejscy zaczęli podpisywać swe dzieła dopiero w okresie renesansu. Sztuka średniowieczna to - z nielicznymi wyjątkami - dzieła anonimowych artystów, nieoznaczone żadną sygnaturą. Wynikało to z postrzegania artystów - w średniowieczu mieli oni status zwykłych rzemieślników, taki sam jak szewcy, piekarze czy kowale. W pracy artystów liczyło się przede wszystkim zaangażowanie, a nie osobowość. Cały splendor spływał bowiem na Boga, od którego w darze twórca otrzymał swój talent. Dzieła pozostawały anonimowe. Zmiana podejścia nastąpiła w renesansie - zaczęto zdawać sobie sprawę, że każde dzieło ma w sobie coś niepowtarzalnego, a niepowtarzalność ta w dużej mierze zależy od artysty.
Swoistą sygnaturę pozostawili odtwórcy rzeźb Starego Miasta, zapewne chcąc podtrzymać pamięć o swoim udziale w odbudowie Starówki. Prawdopodobnie nie chcieli też "osierocać" swoich "dzieł".
Gdzie została umieszczona ta sygnatura? Jeśli odnajdziesz miejsce, odnajdziesz też kesza. Hasłem do logu są dane artysty rzeźbiarza z sygnatury.
Uwaga! Współrzędne nie wskazują miejsca gdzie znajduje się sygnatura, doprowadzą Cię natomiast na Rynek Starego Miasta. Stąd jeśli wybierzesz dobry kierunek wystarczy 5 minut na jej odnalezienie.