Prawosławna cerkiew parafialna pod wezwaniem Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy w Gryficach.
Świątynia została wybudowana w latach 1911-1913 w stylu neogotyckim na planie krzyża łacińskiego jako kościół staro luterański pw. św. Jana (niem.) St. Johanniskirche. Stanęła w miejscu ryglowego kościoła z 1851, który został rozebrany w kilkadziesiąt lat później. Po II wojnie światowej obiekt pełnił przez kilkanaście miesięcy rolę magazynów, a od 10 maja 1946 zorganizowano w nim kościół katolicki pw. św. Stanisława Kostki, który był użytkowany przez Katolicki Urząd Parafialny w Gryficach.
29 listopada 1954 przejęty został przez prawosławnych. Dzięki staraniom wiernych i duchowieństwa w tym samym roku powstała parafia Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy. W latach 1987-1992 świątynia była remontowana. Do 2009 gryficka cerkiew – jako jedyna w Polsce nie posiadała ikonostasu.
Opis kesza:
Mikrus znajduje się z tyłu kościoła przyczepiony do rury spustowej.