Na dnie sarkofagu noc, czarna suknia. 
Rozrzucam korale wspomnień... 
Wtulona w włosów płaszcz, wonna rodnią swą. 
Teraz okryta snem. 
Na wpół lodowata dłoń, zimne Twe usta 
A jeszcze niedawno ogień tlił... 
Pamiętam rozkoszny wiatr, masztem gnący sztorm. 
Daję Ci moją łzę. 

Okręt mój płynie dalej, gdzieś tam... 
Serce choć popękane, chce bić...
Nie ma Cię i nie było... jest noc... 
Nie ma mnie i nie było... jest dzień...

1. Skrzynka znajduje się w podziemiach. Na załączonej mapie odszukaj sobie właściwy obiekt. Jest dostępny i otwarty. Interesuje Cię lewa strona.

2. Do niedawna można było wejść i zejść swobodnie po drabince, jednakże nad wyraz gorliwi i pracowici złomiarze pozbawili ten obiekt już praktycznie wszystkiego, co dało się sprzedać na złom. Obecnie, aby się dostać do skrzynki musisz uzbroić się w jakiś dodatkowy sprzęt wejściowy ( np. lina ).

Bardzo proszę o niezwykle delikatne obchodzenie się z samym pojemnikiem na logbook. Jest on specyficzny, specjalnie tak przygotowany i bardzo kruchy (bo jak wiadomo ta "rzecz" bywa krucha i czasem zdarzają się przykre sytuacje życiowe, które powodują jej uszkodzenie czy pęknięcie. A to potem tak trudno posklejać... 

Powodzenia!!!

 Zarówno strona kesza jak i pudełko są dla mnie wymową niezwykle symboliczną, bo skrzynka ta została założona na wieczną pamiątkę bardzo smutnych wydarzeń w moim życiu w dniach 23 i 24.11.2013 

Edycja, rok 2025

Od zniknięcia Łzy musiało upłynąć bardzo dużo czasu oraz łez,

żebym była w stanie cokolwiek zdziałać w tym temacie.

Ilekroć wcześniej otwierałam stronę kesza,

próbując choć zdanie napisać na temat reaktywacji,

tak szybko ją zamykałam, bo serce mi nadal krwawiło.

Próbowałam zatem inaczej, może za to wybrać się w teren,

na Oksywie,

żeby poszukać nowego miejsca na reaktywację.

Udało mi się to tylko raz,

a że akurat padał wtedy deszcz to niewiele zdziałałam.

I tak właśnie minęło 8 lat...

W tym roku - 2025 - chyba już na tyle czas zaleczył wszelkie rany,

że jestem wreszcie gotowa stawić czoło tej reaktywacji.

Jest to chyba najdłużej wskrzeszany kesz w mojej historii.

Kesz już w wersji Epitafium dla Łzy

( bo jak wiadomo, obiektu już nie ma,

na jego miejscu stoi osiedle Oxyvia przy ulicy Australijskiej)

miał być w lesie, w pobliżu miejsca, gdzie niedyś była Łza.

Taki był mój wieloletni plan,

ale doczytałam niedawno, że są jakieś developerskie zakusy na ten las,

co się tam jeszcze ostał.

Postanowiłam więc nie ryzykować utraty kolejnej skrzynki poświęconej Łzie,

a poza tym nie najlepsza jest tam dla mnie energia,

zatem kesz ląduje w starym, dobrym i poczciwym TPK, którego choć tną niemiłosiernie, 

to może jednak całego nie wytną.

Kesz nadal pozostaje Quizem, a Ty musisz go rozwiązać.

Do odgadniętych kordów dawnej Łzy dodaj odpowiednio: 29. +235 oraz 32. +342

a otrzymasz współrzędne 1 etapu, gdzie ukryta jest wskazówka do skrzynki finałowej.

Powodzenia!