Babidół (Babi Dół) - opis z tablicy informacyjnej
Nieistniejąca już typowa osada rybacka położona była wśród bagien i lasów nad jeziorem Łebsko. Według źródeł historycznych pod koniec XVIIIw. We wsi znajdowało się 5 chat. Osada leżała w odległości 200-300m od jeziora. Jej układ był nieregularny, placowo-ulicowy, co dowodzi samoistnemu powstaniu osiedla. Mieszkańcy karczowali swoje działki w lesie. Wygospodarowali w ten sposób małe poletka, na których uprawiali ziemniaki, fasolę, kapustę, groch, brukiew. Gospodynie oprócz zajmowania się domem, ogrodem i dziećmi zbierały w lesie jagody, grzyby, aby następnie sprzedać je w Główczycach. Głównym zajęciem mężczyzn było rybactwo jeziorowe. Ryby łowione sieciami zastawnymi i niewodnymi sprzedawano po wsiach, roznosząc je w naplecznych koszach, zwanych karzenkami lub karinkami.
Po włącznieu tych terenów do Słowińskiego Parku Narodowego, tzn. po 1967 roku, osada wyludniła się. Do jej opuszczenia przyczyniło się nie tyle powstanie Parku, co położenie na uboczu, w dużej odległości od większych skupisk ludzi.
Teraz już trudno odnaleźć ślady kolonii. Między kępami roślin tu i ówdzie widać rozrzucone kamienie, resztki ceglanych murów, fragmenty żelaznych narzędzi rolniczych i rybackich oraz stare drzewa owocowe i okazałe pomnikowe jesiony.
Uwaga - radzimy zostawić samochód w miejscowości Gać i zrobić sobie spacer do niniejszej skrzynki oraz kesza "Torfowisko Krakulice"
skrzynka w korzeniach "upadłego"