Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 261 m n.p.m.
Województwo:
Polska > śląskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mała
Status:
Zarchiwizowana
Data ukrycia: 22-06-2013
Data utworzenia: 11-06-2013
Data opublikowania: 13-06-2013
Ostatnio zmodyfikowano: 13-05-2023 
32x znaleziona 
3x nieznaleziona 
0 komentarze 
2 obserwatorów 
49 odwiedzających 
27 x oceniona 
Oceniona jako: dobra
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki
Opis
PL
Tego popołednia było fes gorko. Chcielimy z Gustlikiym jechać nad stowek, co by sie popultać. Wszysko byłoby piyknie kiej by niy to, że matka zakozała nom jechać. Wnerwiyni wyszli my na plac ku jabłonkom i zaczli my pomstować na czym świat stoł. Jakby tego było mało, to akurat w tyn czos musioł przijś ujek Anzel i usłyszeć te nasze pieronowanie. Niy doś, że nom wcioroł, to jeszcze kozoł porombać drewno do chałpy. Tego było ze 3 kubiki, do tego w takie gorkie popołednie, ale niy mielimy wyjścia – trza było to zrobić.
Ujek poszeł se po leżok, rozstawił go konsek łod nos, usiod i zaczon nabijać fajka. Jo już downo zrobił kupa szczapek kole kuloka, Gustlik donosił mi klocków, a szczapiki broł do chałpy. Naroz ujek pyto sie mie:
- Kaj to żeście chcieli se popływać?
- W żabioku, wiysz, sam kole lasu.
- W żabioku – powtórzył ujek – to nawet dobrze, żeście tam niy poszli. Był taki jedyn synek, to bydzie ze ćwierć wieku tymu. Wielki, wysportowany – kożdo frela leciała ku niymu. Jednego dnia tyż wybroł sie nad żabiok popływać. Jak już był sam chwila łoboczył, że jedyn taki patrzy ku niymu. Dziwny był – taki fes blady, mioł pofalowane, mokre kudły i takie dziwne, czorne łoczy. Tyn zawołoł go i zaproponowoł weta, wtory wiyncyj wytrzimo bez dechu pod wodom, a że synek był pewny siebie to poszeł na to. Popłynyli ku głymbszyj wodzie, coby zaroz weta rozegrać. Wziyni i za jednego pod woda zeszli. Wpiyrw ludzie darli sie, coby tyn ich znajomy wygroł. Jak już ich dugo chwila niy było, to wzion jedyn z drugim wleźli do wody szukać tych boroków, co skuli wety zaroz sie mogom potopić. Popłynyli sam na głymbina, zeszli pod woda. Szukali fes dugo, ale nikogo niy znodli. Jedyn ino synek młynorza, wtorymu babka kiejś stare godki prawiła skapnoł sie, co to był za blady pieron z czornymi ślypiami.
W końcu, wto by sie spodziywoł – kończył godka ujek Anzelm – dyć utopków już downo nikt niy widzioł…
Dodatkowe informacje
Obrazki/zdjęcia
Wpisy do logu:
32x
3x
0x
