Afera „łowców skór” – używane w mediach określenie na proceder zabijania pacjentów przez pracowników łódzkiego pogotowia ratunkowego i sprzedaży informacji o zgonach zakładom pogrzebowym.
Sprawa została ujawniona 23 stycznia 2002 roku przez dziennikarzy Gazety Wyborczej. Nazwa afery wzięła się od tytułu reportażu.
Czterem pracownikom łódzkiego pogotowia prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 9 czerwca 2008 udowodniono udział w zabójstwie pacjentów przy użyciu leku pankuronium (nazwa handlowa Pavulon). Byli to:
sanitariusz Andrzej N. (pseudonim „doktor Ebrantil”), skazany na dożywocie za zabójstwo czterech pacjentów i pomoc sanitariuszowi Karolowi Banasiowi w piątym;
sanitariusz Karol B. skazany na 25 lat więzienia za "szczególnie okrutne" zabójstwo pavulonem Ludmiły Ś. i pomoc Andrzejowi N. w dokonanych przez niego zabójstwach;
lekarz Janusz K, skazany na 6 lat więzienia i 10-letni zakaz wykonywania zawodu lekarza za umyślne narażenie na śmierć dziesięciu pacjentów;
lekarz Paweł W, skazany na 5 lat więzienia i 10-letni zakaz wykonywania zawodu lekarza za umyślne narażenie życia czterech chorych.
W 2008 roku powstał szwedzki film dokumentalny o aferze "łowców skór" Necrobusiness w reż. Fredrika von Krusenstjerny. Zagrał w nim łódzki przedsiębiorca pogrzebowy Witold S, prezes Polskiej Izby Pogrzebowej, który - jak twierdzi w wywiadzie do Newsweeka - brał czynny udział w tym procederze.
Skrzynka:
Mikro na kordach. Skrzynka pod specjalnym patronatem Skoko. Pamiętaj o spisaniu z logbooka liczby potrzebnej do odnalezienia finału projektu Łódzkie Jest Piękne.