Pierwsza wzmianka o parafii w Bebelnie pochodzi z wieku XV, z czasów
Długosza, który w sprawach związanych z tą miejscowością jest wyjątkowo
dobrze poinformowany – jego ojciec był właścicielem części wsi nazywanej
Bebelnem Wielkim lub Bebelnem Długoszy. Pierwotny kościół, który miał
wezwanie Najświętszej Panny Marii i św. Mikołaja /według fałszywej
erekcji z roku 1312 stanowił fundację Wisława Rokosza/, stał w zupełnie
innym miejscu. Wzmiankowany w roku 1470, spalony przed 1511, potem
odbudowany, jako zbór służył innowiercom w latach 1548-1618. Świątynię
katolikom przywrócił tutejszy dziedzic, Piotr Gosławski. W roku 1725
stan kościoła był bardzo zły: „skutkiem starości tak się zdezelował,
że trzeba było postawić nowy, którego fundatorami byli w 1745 r. Antoni
i Karol Bystrzanowscy, dziedzice Bebelna” czytamy w pracy księdza Wiśniewskiego.
W roku 1777 dobudowano od strony północnej obszerną zakrystię oraz
kruchtę. Nietypowe usytuowanie kruchty /zwykle dostawiano ją od południa
lub zachodu/ wynika z usytuowania kościoła po południowej stronie drogi
wiodącej do Lipnic. Druga kruchta, zachodnia, powstała później –
informację o niej podaje lustracja z roku 1818, gdzie można też
wyczytać, że kościół zbudowany był z drewna modrzewiowego, pobity
gontem, a posadzka była w nim częściowo kamienna, częściowo ceglana.
Poważny remont nastąpił w roku 1836 – sfinansowali go właściciele wsi
wchodzących w skład parafii: wykonano nową podmurówkę, podciągnięto
przyciesie, dach pokryto nowymi gontami. W latach 1882-89 oszalowano
zewnętrzne ściany kościoła, a w roku 1903 przy okazji kolejnego, dość
gruntownego remontu, korpus świątyni przedłużono o około 5 metrów w
kierunku zachodnim, likwidując zachodnią kruchtę. Całkowicie zmieniono
też kształt i wielkość sygna-turki. Wcześniejszą, znacznie mniej
okazałą, zobaczyć można na rysunku Jana Olszewskiego wykonanym w tym
samym co remont – 1903 roku .
Kościół z Bebelna jest orientowany /czyli ołtarzem zwrócony ku
wschodowi/ i – jak zdecydowana większość świątyń drewnianych –
jednonawowy. Węższe od nawy prezbiterium zamknięte jest trójbocznie.
Obie bryły nakrywa wspólny dach o wspólnej kalenicy i jednakowym kącie
nachylenia połaci, silnie nadwieszony nad prezbiterium, nawiązujący do
drewnianych, gotyckich kościołów Wielkopolski. Nawa i prezbiterium mają
konstrukcję zrębową, spiętą lisicami i przykrytą szalunkiem, którego
ustawione pionowo deski pomalowane są na kolor szaro-niebieski.
Stylowo – kościół jest barokowy, choć cechy te mocno zatarła rozbudowa z
początków XX stulecia i zastąpienie gontów blachą, co stało się w roku
1968.
Źródlo: http://dawnekieleckie.pl/bebelno-kosciol-parafialny-p-w-narodzenia-nmp-gmina-wloszczowa-powiat-wloszczowski/