Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 116 m n.p.m.
Województwo:
Polska > dolnośląskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mikro
Status:
Gotowa do szukania
Data ukrycia: 14-04-2013
Data utworzenia: 14-04-2013
Data opublikowania: 14-04-2013
Ostatnio zmodyfikowano: 08-04-2021 
180x znaleziona 
0x nieznaleziona 
2 komentarze 
4 obserwatorów 
118 odwiedzających 
136 x oceniona 
Oceniona jako: znakomita
4 x rekomendowana
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki
Opis
PL
Kowalik Sitta europea
Występowanie
Kowalik, pospolity i dość liczny gatunek lęgowy w całej Polsce, prowadzi osiadły tryb życia; zimą koczuje w pobliżu lęgowisk.
Biologia
Kowalik jest ptakiem starych lasów liściastych i mieszanych, osiedla się również w większych parkach ze starymi drzewami. W czasie zimy pojawia się częściej w parkach i ogrodach, niekiedy przyłącza się do stadek sikor, dość chętnie korzysta z karmników. Żeruje w strefie pni i grubych konarów, zarówno wybierając owady ze szczelin kory, jak i wykuwając spod niej larwy, jednakże rozkuwa tylko korę, a nie twarde drewno, jak to robią dzięcioły. Jesienią i zimą zjada w dużych ilościach oleiste nasiona, potrafi rozkuwać orzechy laskowe wcisnąwszy je uprzednio w szczelinę kory. W przeciwieństwie do dzięciołów i pełzaczy nie podpiera się ogonem łażąc po pniu drzewa, natomiast potrafi pełzać po nim głową w dół, czego nie robi żaden inny ptak. Jesienią żeruje niekiedy w suchej ściółce. Po cieńszych gałązkach porusza się bardzo niezręcznie. Gniazdo umieszcza w dziupli, której otwór oblepia gliną, zostawiając tylko ciasne wejście. Dystans ucieczki wynosi 10-15 m; zimą jest niekiedy mniejszy.
Rozpoznawanie
Kowalik, dość wyraźnie większy, a zwłaszcza cięższy i bardziej krępy od pełzaczy, jest nieco mniejszy niż dzięciołek. Grzbiet ma szaro-niebieskawy (u pełzaczy brązowy, u dzięciołka czarno-biały). Samiec i samica nie różnią się ubarwieniem.
Głos
Głosem wabiącym kowalika jest miękkie, niezbyt i głośne, kilkakrotnie powtarzane „twit, twit". Wiosną samiec odzywa się dość głośnym powtarzanym rytmicznie, lecz niezbyt szybko, nieco przeciągniętym okrzykiem oraz miękkim, dość melodyjnym, szybkim trelem. Głos ten jest znacznie silniejszy niż głosy wszystkich sikor, a miększy i bardziej przeciągnięty od ostrego pokrzykiwania dzięciołka.
Powodzenia !
Dodatkowe informacje
Wpisy do logu:
180x
0x
2x
2x
